گلباران راه شما...

گلباران راه شما...

نامه کمپین آزادی اسماعیل عبدی با ۱۵ هزار امضا به قوه قضائیه و ریاست جمهوری تحویل داده شد


نامه کمپین آزادی اسماعیل عبدی،‌ دبیرکل زندانی کانون صنفی معلمان ایران، روز چهارشنبه سوم خرداد، با ۱۵ هزار امضا به قوه قضائیه و دفتر ریاست جمهوری تحویل داده شد.

به گزارش خبرگزاری ایلنا، این کمپین در فضای مجازی با هدف آزادی آقای عبدی به راه افتاده است.
در نامه این کمپین نوشته شده است، اسماعیل عبدی «یک فعال صنفی معلمان کشور است که برابر مقررات و آیین نامه کمیسیون ۱۰ احزاب و تشکل های وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران توسط معلمان فرهیخته استان تهران به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان استان تهران انتخاب شده است.»
نویسندگان نامه خطاب به آیت الله صادق لاریجانی، ‌رئیس قوه قضائیه،‌ نوشته اند: «بسیار شاهدیم که دزدها، اختلاس گران میلیاردی اموال مردم و بیت المال، فروشندگان و پخش کنندگان مواد مخدر و آسیب زنندگان به ملت و مملکت آزاد می شوند و مجدداً در جامعه جولان می دهند اما فعالان صنفی معلمان که برابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای پیشرفت علم و دانش و اهداف انسان دوستانه کار می کنند در بند کشیده می شوند .»
آنها از رئیس قوه قضائیه خواسته اند که آقای عبدی هر چه زودتر آزاد شود.
اسماعیل عبدی که حکم شش سال حبس خود در زندان اوین می گذراند،‌ از روز ۱۱ اردیبهشت در اعتصاب غذا است و به نوشته ایلنا، وضعیت جسمی مناسبی ندارد.
او ایران در اعتراض به «رفتار غیر قانونی و ناعادلانه نسبت به فعالین مدنی در ایران و عدم استقلال قوه قضاییه و صدور احکام زندان برای فعالان تشکلات معلمان و کارگری» در اعتصاب غذا به سر می برد. آقای عبدی همچنین خواستار «خروج روند پیگیری پرونده‌اش از حالت امنیتی به عادی»‌ شده است.
در این میان، فاطمعه سعیدی، نماینده مجلس، روز سه شنبه در دیدار خانواده اسماعیل عبدی گفت: پیگیر حل مشکلات فعالین صنفى معلمان از طریق تعامل با قوه قضاییه هستیم.
پیش از این برخی از تشکل های صنفی در ایران و نیز سازمان های جهانی خواستار آزادی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران شده اند.
در ایران می توان به کانون های صنفی استان های ایران، اتحادیه آزاد کارگران ایران و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه اشاره کرد.
در عین حال،‌ فدراسیون آموزش بین الملل چند روز قبل با صدور بیانیه ای با درخواست از مقام های ایرانی برای آزادی فوری اسماعیل عبدی، دبیرکل زندانی کانون صنفی معلمان ایران،‌ فراخوانی برای همبستگی جهانی با این فعال حقوق صنفی معلمان اعلام کرد.
فدراسیون آموزش بین الملل در این بیانیه از وضعیت سلامتی آقای عبدی ابراز نگرانی کرد.
این فدراسیون فشارها بر دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران از سوی مقام های دولتی به دلیل «فعالیت های سندیکایی، مطالبه آموزش رایگان و در دسترس بودن آموزش عمومی برای همگان»‌ را محکوم کرد.
فدراسیون آموزش بین الملل همچنین اشاره کرد که حکومت ایران به جای توجه به خواسته های معلمان از جمله آزادی تاسیس تشکل های مستقل، دستمزد بالاتر از خط فقر، بهداشت و درمان عمومی مناسب برای همگان، بازنشستگی مناسب، آموزش رایگان، و توقف خصوصی سازی آموزش و پرورش، فشار بر فعالان صنفی حقوق معلمان را تشدید کرده است.
همچنین سازمان عفو بین الملل با انتشار بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی از وضعیت جسمی اسماعیل عبدی،‌ خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط این فعال صنفی حقوق معلمان شد.
این سازمان در عین حال از مقام های ایران خواست اسماعیل عبدی را در مراکز درمانی خارج از زندان مورد مداوا قرار دهند.
عفو بین الملل همچنین بر آزادی تشکل یابی در ایران تاکید کرد و از مقام های ایرانی خواست به این موضوع احترام بگذارند.

زنان زندانی از بی‌توجهی مسئولان به اعتصاب غذای آتنا دائمی ابراز نگرانی کردند

۱۸ زن زندانی در زندان اوین با ارسال نامه‌ای به دادستان تهران از «وخامت وضعیت جسمی» آتنا دائمی در پی اعتصاب غذای طولانی ابراز نگرانی کرده‌اند.

زندانیان زن در این نامه خطاب به عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران از بی‌توجهی و کوتاهی مسئولان قضایی نسبت به وضعیت آتنا (فاطمه) دائمی نوشته‌اند: «علی‌رغم تداوم اعتصاب غذای خانم دائمی و وخامت وضعیت جسمی‌شان، پی‌گیری‌های خانواده و وکیل تاکنون به سرانجام نرسیده و ادامه اعتصاب موجب نگرانی ما شده است.»
مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، مریم نقاش‌زرگران، الهام برمکی، الهام فراهانی، زهرا ذهتابچی، نیگارا افشارزاده، مهرناز حقیقی، گلرخ ایرایی، نازنین زاغری، نسیم باقری، آفرین نیساری، مریم اکبری منفرد، مریم النگی، معصومه ضیاء، لیلا جعفری، آزیتا رفیع‌زاده و نرگس محمدی این نامه را امضا کرده‌اند.
پیش از این سازمان عفو بین‌الملل نسبت به وضعیت سلامتی خانم دائمی ابراز نگرانی کرده بود.
مادر آتنا دائمی نیز در نامه‌ای به گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌ بشر ایران، نوشت که این فعال مدنی و حقوق کودک بر اثر اعتصاب غذا در زندان دچار تپش قلب و مشکلاتی عفونتی در کلیه و مجرای ادراری شده است.
آتنا دائمی در اعتراض به حکم صادر شده برای خواهرانش، از روز ۲۰ فروردین ماه دست به اعتصاب غذا زده است.
خانم دائمی ابتدا به ۱۴ سال زندان محکوم شد و سپس دادگاه تجدیدنظر به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» پنج سال و «توهین به رهبری» دو سال زندان برای او درنظر گرفت.
به تازگی دادگاه به دو اتهام «تمرد در برابر ماموران در حین انجام وظیفه» و «توهین به مامور دولت حین انجام وظیفه» آتنا دائمی و دو خواهرش را هر کدام به سه ماه و یک روز زندان محکوم کرده است.
آتنا دائمی در نامه سرگشاده خود نوشته است: «تا آخرین ذره وجودم از حق بر حق خواهرانم دفاع خواهم کرد و اجازه نمی دهم دستگاه‌های امنیتی علاوه بر زیر پا گذاشتن قانون خود نوشته‌شان، از خانواده‌هایمان به عنوان ابزار شکنجه روانی و ایجاد فضای خفقان در جامعه استفاده کنند.»

وزارت امور خارجه آمریکا خواستار آزادی رهبران دربند جامعه بهایی شد

 

 وزارت امور خارجه آمریکا خواستار آزادی رهبران دربند جامعه بهایی شد

همزمان با آغاز نهمین سالگرد بازداشت رهبران جامعه بهایی ایران، و «توفان توئیتری کاربران ایرانی توئیتر، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا در بیانیه ای به ادامه بازداشت «ناعادلانه» و «غیرقانونی» آنها در ایران اعتراض کرد و خواستار آزادی همه زندانیان عقیدتی شد.
به گزارش صدای آمریکا در نسخه ای از این اطلاعیه که روی صفحه فیس بوک وزارت خارجه آمریکا قرار گرفته، آمده است: «نه سال پیش، هفت رهبر جامعه بهاییان ایران دستگیر و به دلیل فعالیتهایشان در زمینه اعتقادشان به دینشان و به جای آوردن فرائض دینی شان، به جاسوسی، توهین به مقدسات دینی، و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی متهم شدند.»
اعضای گروه هفت نفره موسوم به «یاران ایران» که فعالیت اداری جامعه بهاییان ایران را انجام می داد، اردیبهشت ۱۳۸۷ بازداشت شدند. فریبا کمال‌آبادی، مهوش ثابت، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم اعضای این گروه هستند که در غیاب «محفل روحانی ملی»،‌ عهده دار امور اداری جامعه بهاییان بودند. ایران پیشتر فعالیت این محفل را نیز تعطیل کرده بود.
ایران در جلساتی غیرعلنی و در دادگاه انقلاب این افراد را به بیست سال زندان محکوم کرده است.
تاکنون دبیر کل سازمان ملل و نهادهای بین الملل و وزارت خارجه آمریکا به این بازداشت و مجازات اعتراض کرده اند.
روز یکشنبه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بار دیگر با «ناعادلانه» دانستن محاکمه رهبران جامعه بهایی ایران، آنچه بر آنها گذشته را نشانه ای از ادامه بی توجهی و نقض حقوق بشر و آزادیهای بنیادین توسط ایران دانست.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در بیانیه خود تاکید کرد: ما حبس ادامه دار آنها، و همچنین گزارشها در مورد آزار آنها در دوران حبس، را محکوم می کنیم و از ایران می خواهیم تا آنها را به همراه همه دیگر زندانیان عقیدتی، فورا آزاد کند.
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: حکومت ایران باید محروم کردن مردمش را از حقوق بشر و آزادیهای بنیادینشان، از جمله آزادی دینی و عقیدتی، متوقف کند. ما از حکومت ایران می خواهیم تا به قوانین خود عمل کند و به تعهدات بین المللی خود عمل کند و آزادیهای بیان، اندیشه، مذهب یا عقیده، اجتماعات، تجمع و گردهمایی مسالمت آمیز را برای همه ایرانیان تضمین کند.

توفان توئیتری در «همراهی» با بهائیان

همزمان با سالگرد بازداشت رهبران جامعه بهاییان ایران، هزاران ایرانی با هشتگ #همراه_بهاییان همراهی خود را با آنها ابراز کردند بطوریکه یکشنبه شب با شانزده هزار توئیت این هشتگ ترند ایران شد.

افزایش فشار بر بهائیان ایران در یکسال گذشته

در حالیکه هیچکدام از شش نامزد انتخابات ایران اشاره ای به حقوق شهروندان بهایی در ایران نداشتند، مجموعه خبرهای مربوط به پیروان این آئین نشان می دهد در یکسال گذشته فشار بر آنها افزوده شده است.
جمهوری اسلامی ایران پیروان آئین بهاییت را کافر می داند و حتی رهبر جمهوری اسلامی ایران در یکی از فتواهای خود گفته بود «پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند».
با این حال برخی مراجع همچون آیت الله حسینعلی منتظری معتقدند بهائیان ایران به واسطه اینکه مالیات پرداخت می کنند،‌ حق شهروندی برابر با سایر مردم دارند.
مردادماه گذشته،‌ وزارت خارجه آمریکا خلاصه ای از جدیدترین گزارش خود درباره وضعیت آزادی مذهبی در کشورهای مختلف جهان در سال گذشته میلادی را در اختیار رسانه‌ها گذاشت. در بخشی از این گزارش به ایران به عنوان کشوری که به محدودیت اقلیت های مذهبی در کشور ادامه می دهد، اشاره شده است.
در بخشی از گزارش دولت آمریکا به جزئیاتی از مرکز اسناد حقوق بشر ایران که یک نهاد حقوق بشری است، اشاره شده و نقل شده تا پایان سال گذشته میلادی، دست‌کم ۳۸۰ نفر از اقلیت‌های مذهبی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران زندانی بوده‌اند. در مورد دین و اعتقاد مذهبی این افراد گفته شده، حدود ۲۵۰ نفر سنی، ۸۲ نفر بهایی، ۲۶ نفر نوکیشان مسیحی و ۱۶ نفر صوفی و دو نفر نیز زرتشتی هستند.

نوسان فشار خون و افزایش مشکلات پزشکی اسماعیل عبدی معلم زندانی در اعتصاب

 

 

نوسان فشار خون و افزایش مشکلات پزشکی اسماعیل عبدی معلم زندانی در اعتصاب

خبرگزاری هرانا – اسماعیل عبدی معلم زندانی و فعال صنفی معلمان در بند ۳۵۰ زندان اوین از ۱۴ روز قبل در اعتراض به عدم استقلال قوه قضاییه در «صدور احکام امنیتی» برای فعالان تشکل‌های صنفی معلمان و کارگران و با درخواست صریح «خروج روند پیگیری پرونده‌ خود از حالت امنیتی به عادی» دست به اعتصاب غذا زده است. روز گذشته آقای عبدی به دلیل «درد شدید کلیه» به بهداری زندان اوین منتقل شد، طبق معاینه پزشک، این زندانی دچار «نوسان فشار خون» شده و لازم است توسط پزشک متخصص ویزیت شود، امکانی که تاکنون محقق نشده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک منبع نزدیک به اسماعیل عبدی در مورد وضعیت جسمی این معلم زندانی در اعتصاب غذا در بند ۳۵۰ زندان اوین به گزارشگر هرانا گفت: آقای عبدی روز گذشته به دلیل درد شدید کلیه به بهداری منتقل شد. در معاینه پزشک بهداری، به وی گفته شد نوسان شدید فشار خون داشته و بایستی توسط پزشک متخصص ویزیت شود.
با اینحال تا زمان تنظیم این گزارش هیچ رسیدگی پزشکی خاصی نسبت به وضعیت وی صورت نگرفت و همینطور تاکنون نمایندگان دستگاههای قضایی، امنیتی یا اداره زندان واکنشی به اعتصاب غذا و وضعیت این زندانی نداشته اند.

آرش صادقی؛ شکایتم از عوامل اطلاعات سپاه به خاطر هتک حرمت همسرم مسکوت ماند

 

 

آرش صادقی؛ شکایتم از عوامل اطلاعات سپاه به خاطر هتک حرمت همسرم مسکوت ماند

خبرگزاری هرانا ـ آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین طی نامه ای به ارائه جزییاتی از روند تضییع حقوق خود و همسرش در جریان بازجویی و دادرسی پرداخته است، او در این نامه ضمن اشاره به اقدامات غیراخلاقی دستگاه امنیتی از جمله ایجاد مزاحمت برای همسر وی و بی توجهی دستگاه قضایی نسبت به شکایت آنان می نویسد “وقتی بازجو به خانواده متهم وعده ۶ و ۱۵ سال حکم را میدهد و همان حکم عینا تایید میشود. وقتی رابطه قاضی و نماینده دستگاه امنیتی رابطه دو همکار برای انجام یک پروژه مشترک علیه توست. آیا امیدی به اجرای عدالت وجود دارد؟”

متن کامل نامه آرش صادقی را که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته است در ادامه بخوانید:

بدون مقدمه؛
بنژامن کنستان، نویسنده فرانسوی می گوید “قدرت نامقید اخلاقیات را زایل میکند، اگر انسانها در پناه اصل برائت آرام نداشته باشند، آنجا که فرمان روایی حکومت نامشروط باشد هیچ ابزاری برای محافظت افراد در مقابل حکومت ها وجود ندارد”
طی این مدت هشت ساله (۸۸ تا ۹۶) روزهای سختی را تجربه کردم، ورودم به دانشگاه هم زمان میشود با فضای پادگانی که دولت احمدی نژاد بر دانشگاهها حاکم کرده است.
تعطیلی تشکل های دانشجویی، تعلیق و اعمال شیوه های پلیسی، تحمیل فضای امنیتی بر دانشگاه، تحقیر دانشجو و استاد، این فضا را تاب نداریم و معتقدیم دانشگاه پادگان نیست، اعتراض میکنیم و ماحصل اعتراض میشود زندان و بعدها اخراج از دانشگاه.

یورش نیروهای امنیتی در سال ۸۹ به منزلمان (در حالیکه در مرخصی چند روز بودم) و کشته شدن مادرم در این یورش، پزشک اولیه مرگ مادر را حمله قلبی تشخیص میدهد ولی چند ماه بعد پزشکی قانونی علت مرگ را خونریزی داخلی در ناحیه جمجه که ناشی از اصابت سر مادر به شی سنگینی بوده را دلیل مرگ میداند.

متلاشی شدن کانون گرم خانواده و عذاب وجدان های دائمی کمترین هزینه این اتفاق بود.
اگر از اخراج از محل کارم با اعمال فشار دستگاه امنیتی در بازه زمانی که در زندان بودم و آزار خانواده و احضارهای گاه و بی گاه پدر، بازداشت و بازجویی چند ساعته پدر و برادر همسرم بگذرم، اگر از هتاکی ها و آزار روحی و جسمی در دوران بازجویی خودم و همسرم و طرح بحث اعدام او بخاطر نگارش یک داستان در نقد حکم غیر انسانی سنگسار عبور کنم، فشارهایی که به همسرم در این مدت وارد کرده اند سخترین روزهای زندگی ام را برایم رقم زده است.

سال ۹۳ که همسرم گلرخ ایرایی از بند دوالف سپاه با وثیقه آزاد شد، پس از تحویل کارت شناسایی توسط یکی از عوامل اطلاعات سپاه، به همسرم و پدرش گفته میشود در صورت طلاق گرفتن همسرم از من، او(گلرخ) در دادگاه تبرئه خواهد شد.

متاسفانه همین مامور که وابسته به تیم بازجویی دانشجویی سپاه است از همان روز شروع به مزاحمت برای همسرم میکند تا جاییکه فرستادن پیامک های غیر اخلاقی برای ایجاد رابطه دوستی و تماس های مکرر مورد انتقاد شدید همسرم قرار میگیرد.

مامور امنیتی در پاسخ تهدید میکند که اگر شکایت کنی برای من مساله ای ایجاد نمیشود ولی قطعا برای تو و همسرت فرجام خوبی نخواهد داشت.

گلرخ برای طرح شکایت نزد معاون دادستان وقت رفته و با ارائه پیامک ها و فایل صوتی تماسهای او از این فرد شکایت میکند، معاون دادستان قول پیگیری و برخورد میدهند ولی پس از چند هفته از عدم توانایی برخورد با عوامل امنیتی توسط قوه قضاییه پرده برداشته و میگوید زورمان به اطلاعات سپاه نمیرسد.
ماهها بعد از این اتفاق من از بند دو الف به بند ۸ اوین منتقل میشوم و توسط همسرم در جریان این موضوع قرار میگیرم مورخ ۲۲ اسفند ۹۳ شکایتی را تنظیم کرده و برای نماینده دادستان در امور زندانیان سیاسی ارسال میکنم، ایشان وعده پیگیری و محاکمه افراد خاطی را میدهد، بعدها در جریان اعتصاب غدای ۷۲ روزه ام شکایت مجددی را در حضور دادیار ناظر بر زندان در پنج صفحه تنظیم کرده و از عوامل اطلاعات سپاه به خاطر هتک حرمت همسرم در جریان بازجویی ها و بعد از آزادی شکایت میکنم که تا به امروز این شکایت همچنان مسکوت مانده است.
برخلاف قانون در سیستم فعلی بازجو آنچنان قدرت دارد که میتواند برای مرعوب و آزار متهم و خانواده اش از همه شیوه های غیر انسانی بهره گیرد و بدون وجود نهادی که بتواند آنها را کنترل و مهار کند ، خودسر رها شده اند.

راه مقابله با این بی قانونی ها و توحش چیست؟

آیا رجوع به مراجع قضایی کمکی به حل این موضوع میکند؟
متاسفانه برنامه ریزی دستگاه امنیتی برای متلاشی کردن شیرازه خانواده زندانیان سیاسی در شرایطی شکل میگیرد که در نظام های حقوقی مدرن هر چه بیشتر تلاش میشود اگر حتی به فرض فردی جرمی هم مرتکب شده باشد امنیت روانی زندانی و خانواده او کمتر دچار اختلال شود و زمانی که دوران محکومیت او به پایان میرسد مشکلی بر سر راه بازگشتش به زندگی عادی در جامعه وجود نداشته باشد.
حاکمیت جمهوری اسلامی عملا با اصالت دادن به قدرت سیاسی در واقع تفسیر تازه ای از اخلاق و دین ارائه میدهد که هیچ ارتباطی به اسلام از ۱۴۰۰ سال پیش به این سو ندارد.
بر اساس این تعریف هرگونه عمل غیر اخلاقی (از حذف و زندان منتقدین و مخالفین) ذیل پارادایم حفظ نظام مجاز تلقی میشود.
نمونه آن فتاوای برخی مجتهدان برای قتل روشنفکران در پروژه قتل های زنجیره ای و برگزاری دادگاه های نمایشی و حکم های فرمایشی و صدور احکام سنگین که یادآور دادگاه های تفتیش عقاید قرون وسطی میباشد.
وقتی بازجو به خانواده متهم وعده ۶ و ۱۵ سال حکم را میدهد و همان حکم عینا تایید میشود.
وقتی رابطه قاضی و نماینده دستگاه امنیتی رابطه دو همکار برای انجام یک پروژه مشترک علیه توست.
آیا امیدی به اجرای عدالت وجود دارد؟
مرگ یک نظام سیاسی را بهتر از هر جا در آینه رفتار آن با منتقدین و شهروندانش میتوان دید.
به امید روزی که دیگر شاهد تعرض به ساحت انسانیت نباشیم.
بی نوشت: “باتوجه به عدم استقلال قوه قضاییه و موارد نقض قآنون اعم از بازداشت و انتقال به خانه امن، آزار و شکنجه روحی و جسمی در جریان بازداشت و پس از آن (مزاحمت یکی از عوامل سپاه) و برگزاری دادگاه غیآبی بدون حضور همسرم و عدم دسترسی به مرجعی مناسب برای دادخواهی و پایان موعد وعده دستگاه قضا برای رسیدگی به پرونده و آزادی همسرم حق اعتراض به هر شکل را در آینده ای نزدیک برای خودم محفوظ میدانم”.

محمدصديق كبودوند فعال حقوق بشر بعد از ده سال از زندان آزاد شد

عکسی از آقای کبودوند بعد از آزادی در کنار دوستان و خانواده.

محمدصدیق کبودوند روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر بعد از ١٠ سال زندان آزاد شد.
برخی فعالان مدنی با انتشار عکس هایی از آقای کبودوند، خبر آزادی او را اعلام کردند.
آقای کبودوند از سال ۱۳۸۶ بازداشت شده بود. در این ده سال این روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر بارها با اعتصاب غذا به ادامه زندان خود اعتراض کرده بود.
محمد صدیق کبودوند، دبیرکل «سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان» و مدير مسئول روزنامه توقيف شده «پيام مردم» است از تيرماه سال ۱۳۸۶ در زندان است و تنها یک بار و آن هم برای عیادت از فرزند مبتلا به سرطانش، پس از اعتصاب غذا اجازه مرخصی گرفت.
آقای کبودوند با اتهاماتی مانند «اقدام عليه امنيت ملی» و «تبليغ عليه نظام» به ۱۰ سال حبس محکوم شده بود.
برخی فعالان مدنی در فضای مجازی نوشته اند آقای کبودوند بر خلاف بسیاری از زندانیان هرگز مشمول عفو یا تخفیف نشد.

اتحادیه بین الملل کارگران صنعتی بهبود وضعیت ایمنی محیط کار در ایران را خواستار شد

 
دبیر کل اتحادیه بین الملل کارگران صنعتی در نامه ای به حسن روحانی،‌ رئیس جمهوری ایران،‌ خواستار بهبود وضعیت ایمنی محیط های کار در معادن ایران شد.
این نامه درپی انفجار و ریزش معدن ذغال سنگ در آزادشهر در استان گلستان نوشته شده است. در این حادثه، ‌ ۴۳ معدنچی کشته شده اند و جستجو برای یافتن کشته شدگان احتمالی در این معدن ادامه دارد.
والتر سانچز،‌ دبیر کل اتحادیه بین الملل کارگران صنعتی،‌ در این نامه از دولت ایران خواسته است تا سریعا مقاوله نامه ۱۷۶ سازمان بین المللی کار در مورد اصول بهداشتی و ایمنی در معادن را تصویب کند و در عین حال،‌ مواد و قوانین این سازمان برای تامین امنیت و بهداشت در معادن زیرزمینی را به اجرا در آورد.
وی در عین حال در نامه خود به حسن روحانی از آمادگی اتحادیه بین المللی کارگران صنعتی برای همکاری فنی در جهت بهبود شرایط ایمنی در معادن ایران خبر داد.
دبیر کل اتحادیه بین الملل کارگران صنعتی همچنین اشاره کرد که به دلیل رعایت نشدن کامل اصول بهداشت و ایمنی در ایران طی ۸ سال گذشته، حوادثی در معادن روی داده است که در جریان آنها بیش از ۳۰ کارگر جان خود را از دست داده اند

هفت سال از اعدام فرزاد کمانگر معلم کرد گذشت

فرزاد کمانگر در کنار شاگردانش

روز نهم ماه مه در آمریکا روز ملی معلم است، درست یک هفته پس از روز معلم در تقویم رسمی ایران. اما ۱۹ اردیبهشت (نهم ماه مه) برای کاربران ایرانی توییتر هم باز یادآور یک معلم بود و بسیاری با هشتگ فرزاد کمانگر هفتمین سالروز اعدام این معلم زندانی را یادآوری کردند.
فرزاد کمانگر، معلم کرد به همراه علي حيدريان، فرهاد وكيلی ، شيرين علم هولی و مهدی اسلاميان در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ به اتهام عضویت در «گروهک های ضد انقلاب» و مشارکت در «عملیات تروریستی» در زندان اوین اعدام شدند و جنازه آنها به خانواده‌هایشان تحویل داده نشد.
هفت سال پس از این اعدام این شهروندان کرد ایرانی، هنوز محل دفن آنها نامشخص است.
فرزاد کمانگر متولد شهر کامیاران استان کردستان، در هنگام مرگ ۳۵ سال داشت و تا پیش از بازداشت در در مرداد ۱۳۸۵ به مدت ۱۲ سال معلم بود.
این فعال حقوق صنفی و قومیتی به گفته وکیلش به اتهام عضویت در گروه «پژاک» و مشارکت در عملیات بمب‌گذاری دستگیر شد و تحت فشارهای شدید برای اعتراف تلویزیونی قرار داشت.
آقای کمانگر بارها اتهاماتش را تکذیب کرد و در نامه‌هایی که از زندان ارسال کرد به شکنجه‌های شدید انجام شده در دوران بازداشت و برگزاری جلسه هفت دقیقه‌ای دادگاه بدون حضور وکیل مدافع اشاره کرد.

اعدام این پنج تن همزمان با اعتراض‌های مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ موسوم به «جنبش سبز» صورت گرفت و با واکنش‌های بسیاری در داخل و خارج ایران مواجه شد.
نام فرزاد کمانگر در گزارش سالانه حقوق بشر وزارت خارجه آمريکا هم برده شد و قائم مقام سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در آن زمان، اعدام فرزاد کمانگر و شهروندان دیگری از قومیت‌ها را موجب «نگرانی عمیق از اقدام‌های حکومت ایران در محروم ساختن شهروندانش از حقوق انسانی» دانست.
سازمان‌های بین‌المللی بسیاری مانند سازمان عفو بين الملل و دیده بان حقوق بشر این اعدام‌ها را محکوم کردند و در ایران نیز باعث اعتراض‌های بسیار از جمله اعتصاب در شهرهای کردنشین شد.

آخرین وضعیت هفت زندانی اعتصابی در اوین و رجایی شهر

 https://www.hra-news.org/wp-content/uploads/2017/05/7-etesab-300x191.jpg

آخرین وضعیت هفت زندانی اعتصابی در اوین و رجایی شهر

خبرگزاری هرانا – رضا سمیعی منفرد، هنگامه شهیدی، آتنا دائمی و اسماعیل عبدی، چهار زندانی عقیدتی و امنیتی در زندان اوین از چهار تا ۵۹ روز پیش در اعتصاب غذا به سر می‌برند. همزمان، سید حسن حسینی، علی جهانگیری و حسین یحیایی، سه زندانی عادی در زندان رجایی شهر کرج که در اعتراض به نقض حقوق انسانی خود، از هفته اول اردی‌بهشت ماه ۹۶ دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده و در وضعیت نامناسبی بسر می برند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، رضا سمیعی منفرد، زندانی امنیتی بند هفت از تاریخ ۱۵ اسفند ۹۵، هنگامه شهیدی روزنامه‌نگار و فعال سیاسی از تاریخ ۱۹ اسفند ۹۵، آتنا دائمی مدافع حقوق بشر در بند زنان از تاریخ ۱۹ فروردین ۹۶ و اسماعیل عبدی معلم و فعال صنفی در بند ۳۵۰ از تاریخ ۱۰ اردی‌بهشت ۹۶ با مطالبات مختلفی در زندان اوین در اعتصاب غذا هستند.
رضا سمیعی منفرد، زندانی امنیتی بند هفت زندان اوین، طی نامه‌ای به رئیس اجرای احکام زندان اوین، ضمن شرح مشکلات جسمی خود تاکید کرده بود در گزارش بهداری این زندان، مشکلات پزشکی اصلی ناشی از اعتصاب غذای وی «مغفول» مانده.
در آخرین خبر، این زندانی در تاریخ دهم اردی‌بهشت ماه به دلیل وخامت حالش به بیمارستان منتقل شده است.
هنگامه شهیدی روزنامه نگار و فعال سیاسی شامگاه پنج شنبه ۱۹ اسفند ماه سال گذشته در منزل یکی از بستگانش در مشهد توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی از لحظه بازداشت دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده است.
ناهید کرمانشاهی مادر هنگامه شهیدی ضمن درخواست آزادی دختر خود به خاطر وضعیت جسمی، گفت که آقای مصطفی ترک همدانی را به عنوان وکیل معرفی کرده‌ام ولی هنوز در دستگاه قضایی تایید نشده است.
وی افزود: “در روز معلم نامه‌ای به شعبه‌ی دو دادسرا نوشتم به دلیل روز معلم و اینکه معلم بازنشسته هستم خواستار ملاقات حضوری با هنگامه شدم. متعاقب آن، دیروز به همراه داماد و دختر هنگامه به زندان رفتیم و با هنگامه ملاقات حضوری داشتیم”. هنگامه بسیار عصبی بود. نزدیک دوماه است که در اعتصاب غذا قرار دارد اما به خاطر من اعتصاب غذای خشکش را شکسته و فقط مایعات می‌خورد. خیلی عصبی بود که من به خاطر شما اعتصاب غذایم را شکستم ولی هنوز وکیل ندارم و حرفم را کسی گوش نمی‌دهد.
خانم کرمانشاهی ادامه داد: «هنگامه در زمان ملاقات هم حالش بد شد. از قلب درد و کلیه درد ناراحت بود. کلا بهم ریخته بود و حتی به دلیل وضعیت وخیم از ملاقات ممانعت می‌کرد. البته بعد از ظهر همان روز وقتی از بهداری برگشت با من تماس گرفت و گفت حالش خوب است».
آتنا دائمی مدافع حقوق بشر محبوس در زندان اوین در اعتراض به “پرونده سازی” و محکومیت قضایی اعضای خانواده اش، در بیست‌وپنجمین روز از اعتصاب غذا به سر می‌برد. خانم دائمی از روزهای گذشته به طور مداوم دچار حالت تهوع بوده و هراش می کند. این زندانی در نامه ای سرگشاده به تاریخ ۱۰ اردی‌بهشت ۹۶ (بیست و سومین روز از اعتصاب غذا) ضمن تاکید بر تداوم اعتصاب غذا، از تداوم بی توجهی مسئولان مربوطه خبر داده بود.

یک منبع نزدیک به خانم دائمی در مورد آخرین وضعیت وی به گزارشگر هرانا گفت: “دو شب پیش آتنا در سرویس‌های بهداشتی بی‌حال افتاده بود و به دلیل افت شدید فشار و قند خون به بهداری منتقل شد اما از تزریق سرم خودداری کرد.”

اسماعیل عبدی معلم زندانی و عضو ارشد کانون صنفی معلمان در بند ۳۵۰ زندان اوین از روز دهم اردی‌بهشت ماه در اعتراض به عدم استقلال قوه قضاییه در «صدور احکام امنیتی» برای فعالان تشکل‌های صنفی معلمان و کارگران و با درخواست صریح «خروج روند پیگیری پرونده‌ خود از حالت امنیتی به عادی»، دست به اعتصاب غذا زده و چهارمین روز از این اعتراض خاموش را پشت سرگذاشته است.
هم‌چنین، سید حسن حسینی، علی جهانگیری و حسین یحیایی، سه زندانی عادی از سالن ۱۸ اندرزگاه ۶ زندان رجایی شهر کرج که به دستور حسن کرد، رئیس اندرزگاه در «سوئیت» (سلول چندنفره) به سر می‌برند، از هفته اول اردی‌بهشت ماه ۹۶ دست به اعتصاب غذای اعتراضی نسبت به وضعیت خود زده و اکنون در وضعیت نامناسبی به سر می برند.
به طور معمول دستگاه امنیتی ایران در مقابل زندانیان اعتصابی بی توجهی عمدی پیشه می کند. بی توجهی به زندانیان اعتصابی که عمدتا مطالباتی قانونی طرح می کنند تاکنون به ضایعات جبران ناپذیری از جمله مرگ زندانیان معترض منتهی شده است.

یک معلم هنرمند به یک سال تبعید محکوم شد

«هیات رسیدگی به تخلفات اداره کل آموزش و پرورش گیلان» در پی شکایت اداره آموزش و پرورش شهرستان انزلی معلمی به نام عزیز قاسم‌زاده را به یک سال تبعید به رودبار محکوم کرد. یکی از «تخلف»های قاسم‌زاده خواندن یک تصنیف برای دانش‌آموزان عنوان شده است.
عزیز قاسم‌زاده تصنیفی از شجریان را با شعر سیمین بهبهانی برای شاگردانش اجرا کرده بود
قاسم‌زاده، فعال صنفی کانون صنفی معلمان و سخنگوی این کانون در گیلان است. او هنرمند نیز هست و ترانه‌ها و تصنیف‌های او به ویژه در گیلان محبوب اند.
به نوشته «کانون حقوق معلم و کارگر» قاسم‌زاده تصنیف را در حین درس هنر و به اصرار دانش‌آموزانش خوانده است.
اتهامات یا «تخلفات» دیگری که سوای خواندن تصنیف منجر به تبعید قاسم‌زاده شده‌اند اعلام نشده است.
این هنرمند و فعال صنفی پیش‌تر در گفتگویی با کانال «کانون صنفی معلمان» از مشکلات آموزش و پرورش انتقاد کرده و از جمله گفته بوذ: «پولی شدن مدارس هم عملاً نظم کلاسیک و پرنسیب اداره مدرسه را درهم‌ریخته و کارآمدی و مشروعیت معلم و مدرسه را به‌شدت خدشه‌دار کرده است. گرچه علی‌الظاهر این مبحث از حقوق پایمال‌شده‌ی دانش آموزان و اولیا به نظر می‌رسد، اما تبعات منفی و خطرناک آن گریبان معلم را هم به‌شدت دربرمی گیرد و اساساً هویت معلمی را به چالش می‌گیرد.»
قاسم‌زاده پرسیده بود: «وقتی بسیاری از مدیران و معاونان به‌شرط تدریس اجباری از ۶ تا ۱۸ ساعت این پست را می‌پذیرند بر این چه نامی می‌توان نهاد جز فروپاشی آموزش نوین؟»
او از معلمان خواسته بود برای برطرف کردن مشکلات آموزش و پرورش و مطالبات صنفی خود در کانون‌های صنفی فعالان شرکت کنند.