گلباران راه شما...

گلباران راه شما...

وخامت حال، احتمال کما و مرگ؛ تداوم اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده


خبرگزاری هرانا – وضعیت جسمی جعفر عظیم‌زاده کارگر زندانی در شصت‌وچهارمین روز اعتصاب غذا وخیم گزارش می‌شود. با ادامه خونریزی روده‌ها، معده وی نیز دچار مشکلات جدی شده است. پزشک وی درپی وخامت حالش روز جاری اعلام کرده در صورت تداوم اعتصاب غذا وی به کما رفته و خطر مرگ وجود دارد. این درحالی است که مسئولین قضایی هنوز هیچ اقدامی در راستای تحقق خواسته های او انجام نداده اند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وضعیت جسمانی جعفر عظیم‌زاده کارگر زندانی که در اعتراض به «سرکوب فعالین کارگران و معلمان از طریق پرونده سازی‌های امنیتی» در شصتمین‌وچهارمین روز اعتصاب غذا به سر برده و در بیمارستان بستری است وخیم گزارش می‌شود.
یک منبع نزدیک به خانواده عظیم‌زاده با اعلام این خبر در گفتگو با گزارشگر هرانا با نگرانی ابراز کرد: “معده آقای عظیم‌زاده درحال از کار افتادن است. خونریزی روده هایش ادامه دارد. پزشک وی درپی وخامت حالش روز جاری اعلام کرده در صورت ادامه اعتصاب غذا وی به کما رفته و خطر مرگ وجود دارد.”
این منبع هم‌چنین تاکید کرد: “آقای عظیم‌زاده هم‌چنان از شکستن اعتصاب خودداری می‌کند و به دلیل ضعف جسمانی توان صحبت کردن را از نیز دست داده است.”
شایان ذکر است روز گذشته سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه ای نسبت به در خطر بودن جان جعفر عظیم‌زاده هشدار داد. این سازمان در بیانیه مذکور با اشاره به بیهوشی سه روز پیش وی در بیمارستان بر اثر ضعف ناشی از دوماه اعتصاب غذا و سخن دادستانی تهران مبنی بر «عدم انجام هیچ کمکی حتی در صورت مرگ آقای عظیم‌زاده» از مقامات ایران خواست این فعال صنفی را فورا و بی قید و شرط آزاد کنند.
جعفر عظیم‌زاده، دبیر هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، در اسفندماه سال ۹۳ از سوی دادگاه انقلاب به شش سال حبس و دو سال محرومیت از «فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات» محکوم شد.
این فعال کارگری که از هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران برای افزایش حداقل مزد بوده، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمعا به شش سال حبس محکوم شده است.
صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، در این حکم مجازات های این فعال کارگری را تجمیع نکرده است.
از جمله مصادیق اتهامات عظیم‌زاده، تشکیل اتحادیه آزاد کارگران ایران، تشکیل اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار، همکاری با کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای آزاد کارگری، شرکت در تجمع روز جهانی کارگر پارک لاله در سال ٨٨، هدایت کارگران در اعتراضات سال ٨۴، اقدام به تشکیل و برنامه ریزی و مدیریت تجمعات کارگری در زمان دولت جدید و تهدید به تجمع و اعتصاب در اسفند ماه سال ۹۲ بوده است.
عظیم‌زاده همچنین به علت جمع آوری طومار اعتراضی چهل هزار نفری کارگران و تجمعات در مقابل مجلس و وزارت کار و هدایت و اجرای این تجمعات، اعتراض به مزد مصوب، شکایت از سعید مرتضوی به عنوان نماینده هزار کارگر، اعتراض به ایجاد تغییرات ضدکارگری در قانون کار، نشست و ملاقات با دیگر تشکل های مستقل کارگری از قبیل سندیکای کارگران شرکت واحد تهران، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، کمیته هماهنگی، کمیته پیگیری و مصاحبه با برخی رسانه‌های برون مرزی محکوم شده است.
جعفر عظیم زاده، در آستانه روز جهانی کارگر سال ۹۳‌ از سوی ماموران امنیتی در تهران بازداشت و پس از ۴۶ روز با قید وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد.
وی در تاریخ ۱۷ آبان‌ماه سال ۹۴ بر اساس ابلاغیه شعبه اول اجرای احکام کیفری دادسرای ناحیه ۳۳ اوین، برای تحمل شش سال زندان خود را به دادسرای مستقر در زندان اوین معرفی و به بند هشت این زندان منتقل شد.

محرومیت زندانی سیاسی ناهید گرجی در زندان وکیل آباد مشهد از رسیدگی و درمان پزشکی


حقوق بشر در جمهوری اسلامی"

ناهید (ام‌البنین) گرجی در زندان وکیل آباد مشهد و مبتلا به دیابت و بیماری قلبی، از رسیدگی درمانی مناسب و داروهای موردنیاز خود محروم است. ناهید گرجی، زندانی سیاسی و مادر ۵۰ ساله، به دلیل فعالیت در شبکه‌های اجتماعی به ۵ سال حبس محکوم شده و از نوزدهم اردیبهشت ۱۳۹۵ در بند زنان زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.این منبع مطلع با اعلام اینکه ناهید گرجی در زندان وکیل آباد به رسیدگی پزشکی نیاز دارد، به کمپین گفت: “ایشان قبلا هم دیابت و بیماری قلبی داشته و دارو مصرف می کرد و حالا در زندان وکیل آباد به درد پا دچار شده و مشکل پوکی استخوان دارد، زندان وکیل آباد هم نه امکانات درمانش را دارد، نه اعزامش می‌کنند به بیمارستان و نه حتی اجازه می دهند خانواده اش داروها را برایش به زندان ببرند.”
به گفته این منبع زندان وکیل آباد فاقد بند سیاسی است و ناهید گرجی همراه با محکومین جرائم مختلف و بعضا خطرناک نگهداری می شود: “زندان وکیل آباد کلا بند سیاسی ندارد و ایشان همراه با بقیه زندانی هایی است که یا معتاد هستند یا اتهاماتشان دزدی، قتل، کلاهبرداری و فحشا است و اصلا مناسب یک زندانی سیاسی نیست.”
به گفته این منبع، خانم گرجی در سال ۱۳۶۰ نیز در ۱۶ سالگی بازداشت شده و حدود چهار سال زندانی بوده است.
منبع مطلع ناهید گرجی را فاقد هر گونه وابستگی حزبی و سازمانی خواند و دلیل بازداشت مجدد او را پس از ۳۰ سال، فعالیت در فیسبوک و نوشتن پست‌های انتقادی اعلام کرد: “ایشان به هیچ جایی وابسته نبود و خود بازجوها و قضات هم این را می‌دانستند، ولی نوشته‌ها و مطالبی که در فیسبوک می‌نوشت و سابقه زندانش آنها را حساس کرده بود.”
وی افزود که درخواست مرخصی خانم گرجی با وجود موافقت مسئولین زندان وکیل آباد، با مخالفت قاضی پرونده مواجه شده است: “با اینکه هم خودش مریض است و نیاز به مرخصی دارد، هم دختر جوانی دارد که الان با اقوامش زندگی می کند ولی قاضی گفته تا زمانی که ۲۰ ماه از محکومیتش نگذرد، با مرخصی موافقت نمی‌کند.”
در تاریخ ۲۰ مهرماه سال ۱۳۹۳، ناهید گرجی با مراجعه مأمورین امنیتی به خانه اش درمشهد بازداشت شد، مأمورین پس از بازرسی منزل و ضبط وسایلی مانند کامپیوتر و تلفن همراه او را به انفرادیهای وزارت اطلاعات منتقل کردند. او حدود ۶ ماه در سلو‌ل انفرادی وزارت اطلاعات و زندان وکیل آباد مشهد نگهداری و در ۲۳ فروردین ۱۳۹۳ با سپردن وثیقه آزاد شد. پس از آزادی به دلیل مشکلات روحی و روانی ناشی از بازداشت و انفرادی طولانی در بیمارستانی در مشهد بستری شد. شعبه سوم دادگاه انقلاب مشهد ناهید گرجی را به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی به ۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد، این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۳ سال حبس تعزیری کاهش یافت و ناهید گرجی در نوزدهم فروردین ماه ۱۳۹۵ برای اجرای حکم راهی زندان وکیل آباد مشهد شد

گزارش تازه از شرایط «غیر انسانی» در بند زنان زندان اوین



حقوق بشر در جمهوری اسلامی"

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران با انتشار گزارشی جدید، شرایط دست‌کم ۲۵ زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین را «غیرقانونی» و «غیرانسانی» توصیف کرده و از «بدرفتاری» زندانبانان با آنها خبر می‌دهد.
در این گزارش  تأکید شده که نحوه برخورد با این زندانیان زن نه تنها با تعهدات بین‌المللی ایران مغایرت دارد، بلکه قوانین داخلی جمهوری اسلامی را نیز نقض می‌کند.
اکثر زندانیان زن محبوس در زندان اوین در تیرماه ۱۳۹۱ به زندان‌های رجایی‌شهر در کرج و قرچک در ورامین منتقل شدند و هم‌اینک تنها بین ۲۰ تا ۳۰ زندانی سیاسی و عقیدتی زن در بند نسوان زندان اوین نگهداری می‌شوند.
بند زنان تحت اختیار و نظارت قوه قضائیه ایران است که ریاست آن را صادق آملی لاریجانی بر عهده دارد.
طبق شهادت زندانیان که در این گزارش آمده، زندانیان مکرراً شرایط داخل بند را به قوه قضائیه ایران گزارش داده‌اند اما قوه قضائیه «هیچ اقدامی انجام نداده‌است».
از سال ۱۳۸۴ تاکنون، هیچ‌یک از زیرمجموعه‌های سازمان ملل متحد یا سایر سازمان‌های بین‌المللی ناظر، اجازه دیدار از بند زنان زندان اوین —یا هر بند دیگری در زندان اوین- را دریافت نکرده‌است.
شرایط حاکم بر بند زنان زندان اوین پیش از این نیز اعتراض نهادهای دیگر نظیر کانون مدافعان حقوق بشر را در پی داشته است.
شرایط «غیرقانونی»
به نوشته این گزارش تازه، «زندانیان سیاسی که در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شوند مرتباً از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی محروم می‌شوند، برای ملاقات با فرزندان خود، حتی فرزندان خردسال، با محدودیت یا محرومیت روبه‌رو هستند، از تماس تلفنی با خانواده‌های خود محروم، و به تغذیه کافی و مناسب دسترسی ندارند.»
ساکنان مختلف فعلی و سابق بند زنان آن را به عنوان جایی تنگ، تقریباً بدون پنجره، سرد و کثیف توصیف می‌کنند.
در بخشی از گزارش کمپین یادشده تحت عنوان «نتایج اصلی» آمده‌است که «جیره غذایی زندان فاقد ارزش تغذیه کافی است» و «بهداری زندان فاقد متخصصان پزشکی است و بعضاً داروهای اشتباهی یا غیرموثر به بیماران می‌دهد».
در ادامه این گزارش هم‌چنین آمده‌است که «در این بند تلفن وجود ندارد» و «در زمان‌هایی در فصل زمستان زندانیان از گرمایش محروم شده‌اند» و «زندانیان مکرراً جستجوی بدنی می‌شوند».
«جرم‌های» زندانیان زن در اوین
به نوشته گزارش یادشده، در این بند، روزنامه‌نگاران، فعالان، هنرمندان، بهاییان، نوکیشان مسیحی، فعالان کرد، مسلمانان سنی، و اعضای گروه‌های عرفانی جایگزین، به همراه زنانی که ادعا می‌شود هواداران سازمان مجاهدین خلق هستند نگهداری می‌شوند.
برای این زنان احکامی از یک تا بیست سال تعیین شده و به نوشته این گزارش، آنها به «جرم‌هایی» مانند اعتراض به مجازات اعدام، دفاع از حقوق زنان، انتشار انتقادات خود از سیاست‌های دولتی در شبکه‌های اجتماعی، اعتقاد به آیین بهایی، و دفاع از سایر زندانیان سیاسی پشت میله‌های زندان قرار گرفته‌اند.
درخواست کمپین بین‌المللی حقوق بشر
هادی قائمی، مدیر اجرای کمپین با اظهار این‌که «این زنان، اساساً نباید به هیچ عنوان از همان اول به خاطر ابراز مسالمت‌آمیز عقاید یا باورهای خود که دولت ایران با آنها مخالف است، زندانی می‌شدند»، می‌گوید که «اینک این زنان از شرایط غیرانسانی که آنها را با صدمات دایمی به سلامتی‌شان روبرو کرده نیز رنج می‌برند.»
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران در گزارش تازه خود از قوه قضائیه ایران، که زندان‌های ایران تحت نظر آن اداره می‌شوند، می‌خواهد تا فوراً پرونده‌های این زندانیان را بررسی کرده و شرایط «غیرقانونی» بند زنان را مورد توجه قرار دهد.

نگرانی کانون مدافعان حقوق بشر از وضع زندانیان بیمار


 

حقوق بشر در جمهوری اسلامی

کانون مدافعان حقوق بشر در گزارش‌ اردیبهشت خود با اشاره به زندانیان بیمار در ایران که نیاز به درمان در مراکز درمانی مجهز دارند، اعلام کرد که مسئولیت جان و سلامت زندانیان، از جمله زندانیان سیاسی و عقیدتی بیمار بر عهده دستگاه قضایی و به‌خصوص رییس قوه قضاییه است.
این کانون که ریاست آن با شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل است، اشاره کرد که رئیس قوه قضاییه مسئولیت نظارت بر عملکرد سازمان زندان‌ها را برعهده دارد؛ کانون مدافعان حقوق بشر با تاکید بر مسئولیت‌های قانونی رئیس قوه قضاییه و مسئولان زندان‌ها در مورد جان زندانیان نوشت که این مسئولیت‌ها در قبال زندانیان سیاسی سنگین‌تر است. زیرا به گفته این نهاد حقوق بشری زندانیان سیاسی منتقدان و مخالفان روش‌های حکومت هستند.

این کانون هشدار داده است که هر نوع کوتاهی در درمان زندانیان مسئولیت سنگینی را برای مسئولان ایجاد خواهد کرد. شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل و رییس کانون مدافعان حقوق بشر در این باره می‌گوید:
«طبق آیین‌نامه اداری زندان‌ها رئیس زندان مسئول رسیدگی به بهداشت و سلامت وضعیت زندانیان است. چه سیاسی و چه غیرسیاسی. همچنین طبق قانون ساختار تشکیلات قوه قضاییه زندان‌ها زیر نظر رئیس قوه قضاییه انجام وظیفه می‌کنند. بنابراین مسئول نهایی کلیه اعمال خلاف قانون که در زندان‌ها اتفاق می‌‌افتد با شخص رئیس قوه قضاییه است.»
در گزارش ماهانه کانون مدافعان حقوق بشر گفته شده است که بیم آن می‌رود که در پی احکام ناعادلانه قضات جریان‌های افراطی با سهل‌انگاری‌های عامدانه در اعزام بیماران زندانی به درمانگاه‌ها با بیمارستان‌ها بخواهند سیاست حذف زندانیان سیاسی را پی‌گیرند.
این کانون به مرگ تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله هدا صابر و محسن تکمه‌چی بر اثر تاخیر در درمان اشاره کرد و افزود در حال حاضر تعدادی از زندانیان مانند سعید رضوی فقیه، مسعود باستانی، محمد سیف‌زاده و حسین رونقی ملکی بیمار و نیازمند درمان هستند.
پیش از این نیز کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری اعلام کرده بود که یوسف آب خرابات عضو این تشکل در کردستان در حالی چهاردهمین ماه از دو سال زندان خود را می‌گذراند که به علت عدم دسترسی به امکانات پزشکی دچار کم‌بینایی شدید شده و در معرض نابینایی قرار دارد.
گزارش کانون مدافعان حقوق بشر در شرایطی انتشار یافت که شیرین عبادی چندی پیش در نامه‌ای برای احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران، نسبت به شرایط جسمانی نرگس محمدی ابراز نگرانی کرده بود.
خانم عبادی با اشاره به بیمار شدن نرگس محمدی در زمانی که در اردیبهشت سال ۹۱ به زندان زنجان انتقال یافت می‌افزاید که او در آن زندان مبتلا به فلج  عضلانی شد. شیرین عبادی می‌گوید:
«این یک نوع بیماری است که حتی می‌تواند به عضلات ریه برسد و باعث خفگی و مرگ شخص شود. به همین دلیل پزشک زندان زنجان و پزشک قانونی زنجان گواهی کرد که این باعث مرگ خواهد شد و با ۶۰۰ میلیون تومان وثیقه ایشان را برای درمان آزاد کردند. اما در حالتی که هنوز پروسه درمان کامل نشده بود، بار دیگر او را برای اجرای حکم به زندان برگرداندند. طبق قانون مرخصی استعلاجی که طبق نظر گواهی پزشک داده می‌شود جزء ایام حبس به حساب می‌آید. با این ترتیب قانونا‌ً ایشان بیش از یک‌سوم حبس خود را کشیده و می‌تواند از آزادی مشروط استفاده کند. ادامه زندان باعث عود بیماری می‌شود. چنانکه تا الان چند نمونه هم دیده شده و حالش بدتر شده.»
تقی رحمانی همسر خانم محمدی، درباره بیماری همسرش اشاره می‌کند که در حال حاضر داروهای مورد نیاز او در بند نسوان زندان اوین تامین می‌شود و می‌افزاید با این همه امکان بازگشت بیماری فلج  عضلانی برای این فعال حقوق بشر وجود دارد.تقی رحمانی می‌گوید:
«یک برخورد تهدیدآمیز با ایشان قبلا‌ً‌ شده بود که شما اگر زیاد سروصدا کنید دادگاه آینده شما حکم سنگین‌تری به شما خواهد داد.»
آقای رحمانی همچنین می‌گوید همسرش و تعداد دیگری از زندانیان بند نسوان زندان اوین امکان تماس تلفنی با فرزندان‌شان را ندارند.
 «تا آنجا که من خبر دارم هشت مادر در این بند وجود دارند که این هشت مادر... یعنی این بند متاسفانه فاقد تماس تلفنی با خارج است. در صورتی که زندانیان دیگر که اتهام سیاسی یا عقیدتی نیستند حق تلفن کردن به بچه‌هایشان را دارند و نرگس و هشت مادر دیگر در این بند فاقد این حق هستند.»
خانم محمدی روز ۱۵ اردیبهشت سال جاری در منزل خود در تهران بازداشت شد. این بازداشت در حالی صورت گرفت که قرار بود دادگاه نرگس محمدی روز سیزده اردیبهشت در محل دادگاه انقلاب تهران برگزار شود. اما پس از درخواست وکلای او برای خواندن پرونده این جلسه به تعویق افتاد. این فعال حقوق بشر پیشتر در مصاحبه با رادیو فردا اتهام‌های خود را اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و تاسیس گروه لگام که برای لغو مجازات اعدام فعالیت می‌کند، عنوان کرده بود.

گزارشی از آخرین وضعیت شش زندانی سیاسی و امنیتی که در اعتصاب غذا بسر می برند

حقوق بشر در جمهوری اسلامی


 

گزارشی از آخرین وضعیت شش زندانی سیاسی و امنیتی که در اعتصاب غذا بسر می برند

خبرگزاری هرانا – اعتصاب غذای دست‌کم شش زندانی عقیدتی و امنیتی از جمله احسان مازندرانی، جعفر عظیم‌زاده، رسول رضوی، محمد عبدالهی، شهرام پورمنصوری و ایوب اسدی در زندان‌های مختلف در اعتراض به وضعیت‌شان همچنان ادامه دارد. در این میان وضعیت جسمانی تعدادی از آنان از جمله احسان مازندرانی، رسول رضوی و جعفر عظیم زاده نامناسب گزارش می‌شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، احسان مازندرانی، جعفر عظیم‌زاده، رسول رضوی، محمد عبدالهی، شهرام پورمنصوری و ایوب اسدی در زندان‌های اوین، رجایی‌شهر، ارومیه، تبریز و کاشمر در اعتراض به وضعیت‌شان در اعتصاب غذا به‌سر می برند. حال عمومی تعدادی از آنان وخیم گزارش شده است.
جعفر عظیم‌زاده کارگر زندانی در زندان اوین در اعتراض به «سرکوب فعالین کارگران و معلمان از طریق پرونده سازی‌های امنیتی» در چهل‌وهشتمین روز اعتصاب غذا به سر می برد. این کارگر زندانی تاکنون دست‌کم سه بار به دلیل وخامت حالش به بیمارستان منتقل شده است. آقای عظیم‌زاده بیش از دو هفته پیش درپی وخامت حالش و «از کار افتادن تقریبی کلیه‌ها» به بیمارستان شهدا منتقل شد اما پس از چهار ساعت انتظار به دلیل نبود متخصص به زندان بازگردانده شد. گفته می‌شود علی‌رغم دستور دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، در اعزام و بستری شدن وی کارشکنی صورت می‌گیرد.
جعفر عظیم‌زاده، دبیر هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، در اسفندماه سال ۹۳ از سوی دادگاه انقلاب به شش سال حبس و دو سال محرومیت از «فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات» محکوم و درحال حاضر در بند هشت زندان اوین نگهداری می شود.
احسان مازندرانی، روزنامه نگار زندانی پس از ۲۰ روز اعتصاب غذای تر، از روز یکشنبه ۱۶ خرداد در اعتراض به «توهین و فحاشی» یکی از مقام‌های زندان، و ضرب و شتم او در بیمارستان «اعتصاب غذای خشک» کرده است.
شامگاه امروز چهارشنبه ۲۶ خرداد ماه، احسان مازندرانی خبرنگار بازداشتی در سی‌امین روز اعتصاب غذای خود در سالن هشت بند هشت زندان اوین براثر افت شدید فشار خون از تخت زندان به پایین پرت شد و دچار بی هوشی گردید. بر اساس گزارش‌های رسیده مدیر مسئول روزنامه فرهیختگان بلافاصله به بهداری زندان اوین منتقل شده اما تا لحظه تنظیم این خبر هیچ اطلاعی از وضعیت جسمی وی به دست نیامده است.
شهرام پورمنصوری زندانی امنیتی در زندان رجایی‌‍شهر کرج، که در ۱۷ سالگی بازداشت شد و اکنون شانزدهمین سال حبس خود را می گذراند در اعتراض به وضعیتش در اعتصاب غذا به سر می‌برد. از زمان دقیق شروع اعتصاب غذای وی اطلاع دقیقی در دست نیست. اما میتوان تایید کرد این زندانی حداقل چهار روز است که در اعتصاب غذا به سر می برد.
کیلومترها دورتر از پایتخت، جلسه رسیدگی به اتهامات رسول رضوی فعال ترک (آذری) روز گذشته در بیست‌وششمین روز اعتصاب غذا با وضعیت جسمی «بسیار وخیم» طوری که به دلیل ضعف جسمانی شدید قادر به تکلم و حرکت نبوده و از سوی ماموران حمل می‌شده در دادسرای عمومی تبریز تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شده است.
پیش از این یک منبع نزدیک به خانواده رضوی در مورد حال عمومی عمومی این زندانی پیش از انتقال به مکانی نامعلوم به گزارشگر هرانا گفته بود: “وضعیت جسمانی آقای رضوی آنقدر وخیم است که توانایی راه رفتن را از دست داده و هنگام صحبت تلفنی با خانواده کلمات را بریده بریده می گوید و حتی گاهی قدرت جمله بندی و ترکیب کلمات را نیز از دست می‌دهد.”
محمد عبدالهی زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان مرکزی ارومیه که چندی پیش نسبت به اجرای حکمش نیز هشدار داده شد، در اعتراض به حکم «ناعادلانه» و نحوه رسیدگی به پرونده از نهم خردادماه در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد. وی بیش از یک هفته است که در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و دست‌کم یک بار درپی وخامت حالش به بهداری زندان منتقل شده است.
ایوب اسدی زندانی سیاسی بیمار و تبعیدی به زندان کاشمر نیز در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، عدم اعطای مرخصی استعلاجی و محکوم شدن به ۲۰ سال حبس «ناعادلانه» در دهمین روز اعتصاب غذا به‌سر می‌برد.
لازم به یادآوری است، محمدصدیق کبودوند، حشمت‌الله طبرزدی، آیت مهرعلی بیگلو و مریم نقاش زرگران از دیگر زندانیان اعتصابی روزهای اخیر با تحقق مطالبات خود به اعتصاب غذا پایان دادند.

صدورحکم ۴۴۴ ضربه شلاق برای وبلاگنویس و روزنامه‌نگار ساوجی

حقوق بشر در جمهوری اسلامی


از ســوی دادگستری ســاوه، حکم ۴۴۴ ضربه شلاق برای وبلاگنویس و روزنامه‌نگار ساوجی صادر شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از روزنامه عطر یاس، محمد رضا فتحــی وبلاگنویس و روزنامه نگار منتقد ساوه ای که به اتهام “نشر اکاذیب” و “تشویش اذهان عمومی” در تابستان ٩٣بازداشــت، زندانی و منزلش بازرسی شــده بود، به تحمل ۶ فقره ٧۴ تایی ضربات شلاق و مجموعا ۴۴۴ ضربه محکوم شده است.
شاکیان این پرونده سه تن از مدیران محلی هســتند.
محمدرضا فتحی در متن اعتراض ٩ صفحه ای خود به حکم دادگاه این اتهــام را رد کرده و گفته نوشــته‌هایش در راســتای «دفاع از حقوق جامعه و کارشناســی مســائل اجتماعی و دفاع از بیت المال» بوده است.
شــایان ذکر اســت در این حکم تصریح گردیده که مشــمول مــاده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی می شود.
همچنین این حکم در دادگاه تجدید نظر در دست بررسی است.

رنج بی پایان زندانی سیاسی سابق که از درمان محروم ماند


حقوق بشر در جمهوری اسلامی

خبرگزاری هرانا – محمد حسن یوسف پورسیفی زندانی سیاسی سابق بند ۳۵۰ زندان اوین که در دوره بازداشت به بیماریهای متعددی دچار شده بود، در سایه فقدان رسیدگی پزشکی کافی و به موقع در ایام زندان، علیرغم آزادی همچنان به طی دوره های درمان مشغول است. در آخرین مورد پزشکان از دست دادن بینایی چشم چپ و ابتلای ایشان به بیماری سل پیشرفته را تایید کردند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد حسن یوسف پورسیفی گوینده و تهیه کننده اسبق رادیو ایران در سال ۱۳۹۰ توسط نهاد امنیتی اطلاعات سپاه بازداشت و در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به ۶۶ ماه حبس تعزیری به اتهام اجتماع و تبانی از طریق بعهده گیری مسئولیت واحد جذب و معرفی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام محکوم شد.
وی ۳ سال از دوران محکومیتش را در بند ۳۵۰ زندان اوین گذراند. او در طول مدت محکومیت به بیماری های آریتمی و فشار خون بالا. اختلال شبکیه هر دو چشم و مشکل دیسک کمر مبتلا شد.
وی که پس از اعطای عفو به تعداد زیادی از زندانیان عقیدتی، تیرماه ۱۳۹۴ آزاد شد پس از پیگیری درمان محرز شد دچار اختلال دید چشم چپ شده و نیز به بیماری سل پیشرفته مبتلا شده است که به همین منظور یک سال باید در ییمارستان مسیح دانشوری تحت درمان قرار گیرد.
این زندانی عقیدتی سابق، عدم رسیدگی مسئولان را علت عارضه ها و بیماریهای بعد از زندان زندانیانی دانست که بالطبع هزینه های جانی و مالی نیز برای آنها در بر دارد.

اعدام دو زندانی در ملاء عام در شیراز / تصاویر

 حقوق بشر در جمهوری اسلامی:

صبح امروز دو زندانی با اتهام “فساد فی الارض” و “زنای به عنف” در شیراز و در ملاء عام به دار آویخته شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از الف، صالحی دادستان عمومی و انقلاب شیراز یکی از متهمان را «مرد ژله ای» معرفی و اتهام وی را «فساد فی الارض از طریق ورود به عنف شبانه به منازل، تعداد زیادی از شهروندان و هتک حرمت نوامیس و تجاوز» ذکر کرد که حکم اعدام وی در ملاعام در شعبه ۱۱ دیوانعالی کشور به تایید رسیده بود.
همچنین هویت متهم دوم « مجتبی – گ» اعلام شده است که به اتهام «ارتکاب زنای به عنف پیش از اقدام به قتل» به اعدام در ملاعام محکوم شده بود.
این دو زندانی صبح امروز در شهر شیراز درملاعام به دار آویخته شدند.








مسعود عرب چوبدار در اعتصاب دارو به سر می برد/ نهمین روز از اعتصاب غذا


مسعود عرب چوبدار، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر که به دلیل انتقال به بند عمومی این زندان از پنجم خرداد ماه در اعتصاب غذا به سر می برد از روز سه شنبه اقدام به اعتصاب غذا نیز کرده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مسعود عرب چوبدار، زندانی سیاسی که دراعتراض به انتقال به بند عمومی زندان رجایی شهر دست به اعتصاب غذا زده است هم اکنون در نهمین روز از اعتصاب غذا در وضعیت وخیم جسمانی قرار دارد. این زندانی سیاسی در پی عدم رسیدگی مسئولین به وضعیت وی، از روز سه شنبه ۱۱ خردادماه از خوردن دارو نیز امتناع کرده است.
گفتتی است که مسعود عرب چوبدار از حق درمان در زندان نیز محروم می باشد.
این زندانی سیاسی که از دررفتگی دست از ناحیه کتف و بیماری نورولوژی رنج می برد، تاکنون چندین بار به دلیل وخامت حال به بهداری زندان منتقل‌شده و هر بار مسئولین بهداری تقاضای اعزام وی به بیمارستان را داشته‌اند اما مسئولین زندان از اعزام وی به بیمارستانی خارج از زندان خودداری می‌کنند.
مسعود عرب چوبدار به اتهام “ارتباط با دول متخاصم و افشای اسناد محرمانه” توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست صلواتی محاکمه شده و به ۳سال حبس تعزیری محکوم شد.
مسعود عرب چوبدار از سال ۱۳۹۲ در حال طی کردن دوران محکومیت خود می باشد.