گلباران راه شما...

گلباران راه شما...

عفو بین‌الملل: منصوره بهکیش در خطر دریافت احکام سنگین است

سازمان حقوق بشری عفو بین‌الملل اعلام کرده که منصوره بهکیش، فعال حقوق بشر در خطر دریافت احکام سنگین به دلیل فعالیت‌های صلح‌طلبانه‌اش در زمینه دفاع از حقیقت‌یابی و عدالت درباره کشتار زندانیان سیاسی سال ۶۷ از جمله خواهر و برادرانش و نیز برادر شوهرش است.

منصوره بهکیش در کشتار سال ۶۷۶ نفر از اعضای خانواده‌اش را از دست داده است
منصوره بهکیش در کشتار سال ۶۷، شش نفر از اعضای خانواده‌اش را از دست داده است

عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواهان لغو فوری احکام صادر شده برای منصوره بهکیش شده که با «روش صلح آمیز» از حق «آزادی بیان خود» برای دفاع از حقوق بشر استفاده کرده است.
بنا به اعلام سازمان عفو بین الملل، روز ۲۹ اکتبر/ ۸‌ آبان به منصوره بهکیش اعلام شده که به اتهام «تجمع و تبانی علیه امنیت ملی» و تبلیغ علیه نظام» محاکمه خواهد شد.
منصوره بهکیش از اعضای گروهی به نام مادران خاوران است که از مادران و اعضای خانواده‌های کشته‌شدگان سال ۶۷ تشکیل شده است.
او به دنبال دو بار بازجویی در تاریخ‌های ۲۲ و۲۴ اکتبر از سوی وزارت اطلاعات، به دلیل فعالیت‌های صلح‌جویانه‌ که شامل برگزاری مراسم یادبود برای زندانیان کشته شده سال ۶۷ از جمله خواهران و برادران و برادر شوهرش، ملاقات با اعضای حانواده‌های قربانیان، گل گذاشتن بر مزار کشته‌شدگان در خاوران ، … به این اتهامات متهم شده است.
تقاضای منصوره بهکیش برای به همراه داشتن یک وکیل در طول بازجویی‌ها رد شده و پس از آن مطلع شده که دفتر دادستانی دو وکیل او را از دسترسی به پرونده او بازداشته است.
منصوره بهکیش پیش از این هم احکامی تعلیقی دریافت کرده است.
این فعال حقوق بشر. یک‌بار آذر ۸۸ در پارک لاله به همراه ۳۰ نفر بازداشت شد و بار دیگر دی ماه همان سال دوباره بازداشت شد. او یک بار دیگر هم در ۲۲ خرداد ۹۰ در خیابان بازداشت شد.
دی ماه سال ۱۳۹۰، او به اتهام «تجمع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» در جریان فعالیت‌های حقوق بشری درباره مادران و اعضای حانواده کشته‌شدگان سال ۶۷، همچنین عضویت در گروه مادران پارک لاله که اعضای آن اغلب مادران کشته‌شدگان و ناپدیدشدگان حوادث پس از انتخابات در سال ۱۳۸۸ بودند، از سوی ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، به چهار سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر در ۲۱ تیر ماه ۱۳۹۱ به شش ماه حبس تعزیری و سه سال و شش ماه حبس تعلیقی تبدیل شد.
منصوره بهکیش ۲۶ شهریور ماه امسال هم، هنگامی که قصد سفر به خارج از کشور برای دیدار دخترش را داشت، در فرودگاه امام ممنوع الخروج شد.
عفو بین‌الملل هشدار داده که اگر احکام جدید درباره او اجرا شود، احکام تعلیقی هم در مورد او به اجرا در خواهد آمد.

هشدار عفو بین‌الملل درباره احتمال شکنجه شدن و بدرفتاری با آتنا دائمی



سازمان عفو بین‌الملل بازداشت توأم با خشونت آتنا دائمی، فعال حقوق زنان و فعال حقوق بشر مخالف اعدام را محکوم کرد و نسبت به احتمال شکنجه شدن و بد رفتاری با او هشدار داد.


این سازمان مستقل حقوق بشری در واکنش به بازداشت آتنا دائمی با صدور اطلاعیه‌ای او را زندانی عقیده دانست و رفتار صورت گرفته با او را ناگوار خواند.
فیلیپ لوتر، پژوهشگر و مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به بازداشت آتنا دائمی، با ابراز نگرانی از وضعیت او، خواستار آزادی بی‌قید و شرطش شد: «ما نگران برخوردهای خشونت‌آمیز، شکنجه شدن و بدرفتاری با آتنا دائمی هستیم. او به دلیل فعالیت‌های صلح‌طلبانه‌اش در زمینه مبارزه با اعدام و حمایت از حقوق زنان، به سادگی هدف برخورد مقام‌‌های قضایی جمهوری اسلامی قرار گرفته است.»
آتنا دائمی، فعال مدنی، برای اجرای حکم حبس هفت ساله خود روز شنبه ششم آذر ماه بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
او چند ساعت پیش از بازداشت در یک پست فیس بوکی نوشته بود که صبح روز گذشته از یک تلفن بدون نام و نشانی از خواب بیدار شده و پاسخ نداده است. چند ساعت بعد دوباره با او تماس گرفته‌اند و گفته‌اند از دادگاه انقلاب برای اجرای حکم احضاریه فرستاده‌اند اما برگشت خورده است و پرسیده‌اند آیا آدرس عوض شده است با نه.
فردی که تماس گرفته، سپس با گرفتن نشانی جدید گفته که احضاریه را مجدد ارسال می‌کند اما آتنا دائمی پیش از این اتفاق بازداشت شده است

بازداشت «حداقل پنج بهایی» به دست وزارت اطلاعات در شیراز



یک وب‌سایت خبری وابسته به بهاییان ایران از بازداشت «حداقل پنج» پیرو این آیین توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در شیراز خبر داد.
وب‌سایت خبری بهایی‌نیوز گزارش داد که لالا صالحی، پریسا سپهری، ثمر آشنایی، نسیم کاشانی‌نژاد و رضوان یزدانی عصر روز سه‌شنبه، دوم آذر، در منازل‌شان بازداشت شدند.
این گزارش می‌افزاید که ماموران امنیتی همزمان «به منزل تعدادی دیگر از شهروندان بهایی ساکن شیراز هجوم برده‌اند»، اما سایت بهایی‌نیوز هنوز نمی‌تواند بازداشت افراد دیگر را تایید کند.
در گزارش‌ها آمده است که وسایل شخصی بازداشت‌شدگان مانند کتاب‌ها و کامپیوتر آنها نیز توسط ماموران وزارت اطلاعات ضبط شده است.
یک منبع مطلع هم گفته که خانم پریسا سپهری در حالی بازداشت شده است که در ماه‌های اولیه بارداری قرار دارد.
بهایی‌نیوز در گزارش خود افزود که در ماه‌های اخیر تنها در شیراز «بیش از ۲۰ شهروند بهایی به اتهام فعالیت‌های تبلیغی از سوی ماموران امنیتی وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات منتقل شده بودند که تعدادی از این شهروندان پس از گذراندن دوران بازجویی و با قرار وثیقه آزاد شده‌اند، اما همچنان تعدادی از آنها در همین بازداشتگاه» زندانی هستند.
جمهوری اسلامی ایران و روحانیون شیعه معمولا از آیین بهایی با تعابیری مانند «فرقه ضاله» نام می‌برند. صدها نفر از پیروان این آیین پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی زندانی، شکنجه یا اعدام شده‌اند. بسیاری دیگر نیز از ادامه تحصیل یا کار محروم شده‌اند.
سرکوب پیروان آیین بهایی در ایران علیرغم اعتراضات گسترده فعالان و نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر کماکان ادامه دارد.

اعتصاب غذا در اوین و کرج؛ وضعیت نگران‌کننده زندانیان سیاسی

سازمان‌های حقوق بشری از وضعیت جسمانی وخیم تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی پس از اعتصاب غذای آنان خبر می‌دهند. از وضعیت برخی از این زندانیان هیچ خبری در دست نیست.






تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان‌های اوین و "ندامتگاه مرکزی کرج" بین ۵ روز تا بیش از یک ماه است که در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
وحید صیادی نصیری ۳۶ روز، آرش صادقی ۲۸ روز، مهدی و حسین رجبیان ۲۴ روز، علی شریعتی (طبق آخرین خبرها در بیمارستان) ۲۱ روز و امیر (علی) امیرقلی ۵ روز است که در زندان اوین در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
همچنین مرتضی مرادپور ۲۷ مین روز اعتصاب غذای خود را در "ندامتگاه مرکزی کرج" می‌گذراند.
گفته می‌شود که رسول رضوی، فعال آذربایجانی زندانی در زندان کرج که بیش از ۴۰ روز در اعتصاب غذا بود، در پی خواهش خانواده و فعالان مدنی و با قول مساعد مسئولان قضایی برای رسیدگی به مطالباتش، به اعتصاب غذای خود پایان داده است.
بی‌خبری مطلق از بنیانگذار "عرفان حلقه"
در این میان از وضعیت محمد علی طاهری، از دیگر زندانیان عقیدتی و بنیانگذار "عرفان حلقه" که او هم طبق آخرین خبرها در اعتصاب غذا به سر می‌برد، هیچ اطلاعی در دست نیست.



 محمد علی طاهری
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در آخرین گزارش خود، با استناد به سخنان خواهر آقای طاهری، اعلام کرده بود که مکان نگهداری بنیانگذار "عرفان حلقه" نامشخص است. از ۲۵ مهرماه که این زندانی عقیدتی در پی دست زدن به اعتصاب غذا به اغما رفته بود، اطلاعی از وضعیت او منتشر نشده است.
به گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، وحید صیادی نصیری که به اتهام "توهین به مقدسات، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام" در دادگاه بدوی به ۸ سال حبس محکوم شده است، در اعتراض به ۱۳ ماه بلاتکلیفی پرونده‌اش از تاریخ ۲۵ مهرماه در اعتصاب غذا به سر می‌برد. این زندانی سیاسی با وجود اعتراض به حکم اولیه، هنوز هم هیچ حکمی از دادگاه تجدیدنظر دریافت نکرده است.
پانزده کیلو کاهش وزن
به گزارش خبرگزاری هرانا، صیادی نصیری از چند روز پیش "به طور تنبیهی" از بند هشت به بند چهار زندان اوین منتقل شده است. بنا به این گزارش، این زندانی سیاسی تاکنون چندین بار به دلیل وخامت حالش به بهداری منتقل شده، اما از تزریق سرم امتناع کرده و مجموعا ۱۵ کیلوگرم کاهش وزن پیدا کرده است.
آرش صادقی، فعال مدنی، زندانی سیاسی دیگری است که از سوم آبان‌ماه در اعتراض به بازداشت همسرش، گلرخ ابراهیمی ایرایی، در اوین دست به اعتصاب غذا زده است. همسر آقای صادقی جهت تحمل محکومیت ۶ سال حبس بازداشت شده بود.
کمپین بین‌المللی حقوق بشر مدتی پیش گزارش داده بود که آرش صادقی طی این مدت از ملاقات با همسر زندانی‌اش محروم بوده و مسئولان زندان اوین اعلام کرده‌اند تا زمانی که او به اعتصاب غذای خود پایان ندهد، اجازه ملاقات با همسرش را نخواهد داشت.
به گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر، این زندانی سیاسی به خاطر پایین بودن فشار خون دچار بیهوشی شده و در بهداری اوین زیر دستگاه اکسیژن قرار گرفته است.




  آرش صادقی به همراه همسرش گلرخ ابراهیمی
طبق این گزارش، پزشکان بهداری برای آرش صادقی اعزام به بیمارستان را توصیه کرده‌اند، اما او شرط اعزام خود را "عدم تزریق سرم و نپوشیدن لباس زندان به‌همراه دستبند و پابند" اعلام کرده است.
آقای صادقی در دادگاه انقلاب به اتهام "اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی و تبلیغ علیه نظام" به ۱۵ سال حبس تعزیری و ۴ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود.
"محرومیت" از آب آشامیدنی
مرتضی مرادپور، دیگر زندانی سیاسی که در "ندامتگاه مرکزی کرج" نگهداری می‌شود، پس از ۲۷ روز اعتصاب غذا دچار "ناراحتی قلبی" شده است. آقای مرادپور به بستگان خود گفته است که حتی از "امکان استحمام" و دسترسی آسان به آب آشامیدنی محروم است. او از روز ۴ آبان‌ماه در اعتراض به "عدم اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی در پرونده خود و ممانعت از آزادیش" دست به اعتصاب غذا زده است.
به گزارش هرانا، این زندانی سیاسی به همراه رسول رضوی، بدون حکم قضایی از زندان تبریز به زندان کرج منتقل شده است. رسول رضوی و مرتضی مرادپور به دلیل فعالیت علیه تبعیض قومی، به ترتیب به ۲ و ۳ سال زندان محکوم شده‌اند.
تهدید به "دوختن دهان" به نشانه اعتراض
وضعیت جسمانی مهدی و حسین رجبیان، دو برادر هنرمند، نیز مساعد نیست. مهدی رجبیان از خونریزی معده رنج می‌برد و حسین رجبیان با "عفونت کلیه چپ" درگیر است. مجموعه فعالان حقوق بشر گزارش می‌دهد، این دو برادر تهدید کرده‌اند، در صورت اعزام نشدن حسین رجبیان به بیمارستان برای مداوا، هر دوی آنها دست به "اعتصاب غذای خشک با دوختن دهان" خواهند زد.
مهدی و حسین رجبیان، بنیان‌گذاران سایت "برگ موزیک" در سال ۱۳۹۲، پس از ساخت فیلم حسین رجبیان که با مجوز ارشاد تهیه شده، اما بدون مجوز پخش شده بود، دستگیر شده بودند. آنان به سه سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی و ۲۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده‌اند.
هفت بار بیهوشی
در این میان علی شریعتی که به دلیل شرکت در تجمع اعتراضی علیه اسیدپاشی به ۵ سال زندان محکوم شده بود و از ۱۰ آبان در اعتصاب غذا به سر می‌برد، کماکان به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد. او هنگام بازداشت گفته بود، به دلیل اینکه به خاطر اعتراض به اسیدپاشی به زندان محکوم شده، دست به اعتصاب غذا خواهد زد و تا زمانی که از این "حکم غیرعادلانه و غیرقانونی" تبرئه نشود، دست از اعتصاب برنمی‌دارد. این زندانی سیاسی طی روزهای گذشته به بیمارستان طالقانی منتقل شد و هنوز بستری است.


علی شریعتی چند روز پیش در پاسخ به خواست‌فعالان مدنی، به ۸ روز اعتصاب غذای خشک خود پایان داد و آن را به اعتصاب تر تبدیل کرد. به گزارش کلمه، این زندانی سیاسی در یادداشت کوتاهی اعلام کرد که "تا رسیدن به مطالبات مطروحه خود و نقض حکم ناعادلانه" به اعتصاب غذای تر ادامه خواهد داد تا حسن نیت خود را به مسئولان قضایی نشان داده باشد. او حتی وصیت‌نامه خود را نیز منتشر کرد.
به گزارش کلمه در روز ۲۵ آبان، او نوشت: «... مرگ را بسیار نزدیک می‌بینم. هفت بار بیهوش شده و ایستاده سقوط کردم. یک بار ایست تنفسی داشتم. اینها همه کافی‌ست تا انسان عاقل بداند که مرگ نزدیک‌تر از همیشه است. در زندگی آموخته‌ام آنچه ارزش جنگیدن تا پای جان را دارد شرف و آزادگی است».
"عدم امنیت جانی"



زندانی سیاسی دیگری که از روز ۲۶ آبان‌ماه به اعتصاب‌کنندگان پیوسته امیر (علی) امیرقلی است. آقای امیرقلی دلیل اعتصاب غذای خود را "عدم امنیت جانی، عدم رسیدگی مسئولین به درگیری و ضرب‌وشتم وی، عدم رسیدگی پزشکی بر جراحات وارد شده، عدم تفکیک جرائم زندانیان و عدم رسیدگی به وضعیت زندانیان در اعتصاب" اعلام کرده است.
خبرگزاری هرانا به نقل از یک منبع نزدیک به خود و با اشاره به مضروب شدن صورت آقای امیرقلی در پی یک درگیری در زندان، نوشته است: «گونه اش را بخیه نکردند و حتی باند هم در اختیارش نگذاشتند. با وجود اینکه فیلم درگیری را از دوربین چک کردند، اما زندانی خاطی تنبیه نشده و به شکایت امیر هم رسیدگی نشده است».

امیر امیرقلی، فعال دانشجویی سابق و زندانی سیاسی بند هشت اوین، در دی‌ماه ۱۳۹۴ به اتهام "توهین به مقدسات، توهین به رهبری، اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی، اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات و تبلیغ علیه نظام" از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به ۱۹ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. این حکم بدوی که سپس در دادگاه تجدیدنظر به ۸ سال کاهش یافته، "تجمیع شده" و پنج سال آن اجرا خواهد شد.

عفو بین الملل ایران را برای گرفتن اعتراف اجباری زیر شکنجه از متهمان محکوم کرد




سازمان عفو بین الملل حکومت ایران را به وادار کردن زندانیان سیاسی به اعتراف زیر شکنجه و پخش چنین اعترافهائی در تلویزیون با هدف مشروع جلوه دادن اعدامهای گسترده در کشور متهم کرده است.
این نهاد حقوق بشری در تازه ترین گزارش خود ضمن اشاره به اعدام ۲۵ مرد سنی می افزاید آنها به زور وادار به اعترافهای نادرست شده بودند، و همگی آنها فریب خورده بودند که پس از اعتراف آزاد خواهند شد.
مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین الملل می گوید متهمان در پشت درهای بسته به اتهاماتی واهی یا مبهم محاکمه و به اعدام محکوم می شوند.
سازمان عفو بین الملل از مقامهای حکومت ایران خواسته است بی درنگ به ضبط و پخش اعترافهای اجباری و زیر شکنجه متهمان پایان دهند.


تصویب قطعنامه سازمان ملل در انتقاد از وضعیت حقوق بشر؛ ایران محکومیت خود را رد کرد



کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای از وضعیت حقوق بشر ایران انتقاد کرد. این قطعنامه که روز سه‌شنبه ۲۵ آبان به تصویب رسید، با همکاری چند کشور تهیه و برای رای گیری در جلسه کمیته مطرح شد.
نماینده کانادا در این نشست نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی رد و گفت که در تهیه این گزارش ملاحظات سیاسی دخالت نداشته بلکه محتوای آن بر اساس شواهد نقض حقوق بشر تهیه شده و هدف آن هم کمک به ارتقای وضعیت حقوق بشر مردم ایران است.
برخی دیگر از کشورها نظیر بریتانیا نیز از وضعیت اعدام‌ها در ایران، نقض حقوق زنان و ضعف حکومت قانون انتقاد کردند.
در این قطعنامه همچنین از جمهوری اسلامی ایران خواسته شده است که انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را به شکلی آزادانه و در انطباق با موازین شناخته شده انتخابات منصفانه برگزار کند و به گرایش‌های گوناگون اجازه مشارکت موثر در انتخابات را بدهد.
پیش از رای گیری نمایندگان برخی از کشورها در مورد این قطعنامه به اظهار نظر پرداختند. نمایندگان ایالات متحده آمریکا، شیلی، ژاپن و مجارستان به دفاع از قطعنامه پرداختند و نمایندگان کشورهایی نظیر ونزوئلا، کوبا، کره شمالی و سوریه علیه قطعنامه سخن گفتند. این کشورها بررسی وضعیت حقوق بشر کشورها بدون مشارکت آنها را مردود دانستند.
نماینده عربستان سعودی نیز گفت که کشور او پیشتر به قطعنامه‌های انتقاد از وضعیت حقوق بشر ایران رای ممتنع داده بود اما این بار تصمیم گرفته است که به قطعنامه رای مثبت بدهد.
در این بین نماینده ایران گفت که محتوای پیش نویس قطعنامه بدون مشورت با دولت ایران و به طور یکجانبه نوشته شده است. نماینده ایران همچنین اضافه کرد که وضعیت حقوق بشر در ایران بهبود یافته و انتخابات نیز آزادانه برگزار می‌شود.
با وجود توضیحات نماینده ایران، سرانجام ۸۵ کشور به قطعنامه "وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران" رای مثبت، ۶۳ کشور رای منفی و ۳۵ کشور رای ممتنع دادند. بدین ترتیب این قطعنامه تصویب شد.
ایران: قطعنامه سیاسی است
از سوی دیگر، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران روز چهارشنبه ۲۶ آبان، قطعنامه حقوق بشری سازمان ملل علیه ایران را مردود دانست.
بهرام قاسمی با سیاسی خواندن این قطعنامه گفت: «جمهوری اسلامی ایران یک نظام مردم‌سالار دینی است و بر اساس سیاست‌های اصولی و اساسی خود، همواره و همیشه مخالف هرگونه تبعیض، بهره‌برداری ابزاری و سیاسی از موضوع حقوق بشر بوده است.»
او گفت که به اعتقاد ایران، محل مناسب ارزیابی حقوق بشر در کشورها، مکانیسم گزارش‌دهی دوره‌ای حقوق بشر برای کشورها در شورای حقوق بشر است.
منظور از گزارش دهی دوره‌ای، ارائه گزارش حقوق بشری توسط دولت هر کشور است.
در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌های نقض حقوق بشر در سوریه و کره شمالی نیز به رای گذاشته شده و تصویب شد.​

خانه آزادی گزارش داد: ایران بار دیگر در قعر جدول آزادی اینترنت در دنیا



نقشه آزادی اینترنت در دنیا در سال ۲۰۱۶ - منبع: خانه آزادی

در تازه‌ترین گزارش «خانه آزادی» از آزادی اینترنت در دنیا، ایران بار دیگر در رده کشورهای «غیر آزاد» و در قعر جدول قرار گرفت.
خانه آزادی (فریدام هاوس) که یک نهاد مدنی ناظر بر آزادی‌های مدنی در شهر واشنگتن دی سی است، در گزارش سال ۲۰۱۶ ایران را با نمره ۸۷ در جمع سه کشور انتهای جدول آزادی اینترنت قرار داده است.
خانه آزادی با فهرست کردن مواردی از فیلتر شدن شبکه‌های اجتماعی، فیلتر شدن وبسایت‌ها و دستگیری فعالان اینترنتی این امتیاز را برای ایران درنظر گرفته است.
سوریه و چین پس از ایران در انتهای جدول قرار دارند؛ این وضعیت کاملا مشابه سال ۲۰۱۵ است.
بنا بر این گزارش، در سال ۲۰۱۶ بهترین وضعیت آزادی اینترنت در استونی، ایسلند و کانادا بوده و آمریکا، آلمان و استرالیا در رده‌های بعدی قرار دارند.
کشور ترکیه نیز بعد از اقدامات اخیر دولت این کشور از جمع کشورهای نیمه آزاد به کشورهای غیرآزاد منتقل شده و نمره ۶۱ گرفته است.




جایگاه ایران در در گزارش سال ۲۰۱۶ آزادی اینترنت
از زمان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ فیسبوک، توییتر و یوتیوب در ایران فیلتر است. البته سابقه فیلترینگ در ایران قدیمی‌تر است و تا پیش از آن هم چندین شبکه اجتماعی و هزاران وبسایت خبری و غیرخبری گرفتار فیلترینگ حکومت ایران شده بودند.
حسن روحانی که از زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری تا اکنون بارها در مخالفت با فیلترینگ سخنرانی کرده، هنوز نتوانسته فیلتر فیسبوک، توییتر و یوتیوب را بردارد، اما دولت او در مقابل گسترش دایره محدودیت‌ها و فیلتر شدن شبکه‌هایی مثل تلگرام و اینستاگرام که از سوی نهادهای غیرانتخابی بر آن تاکید می شود، مقاومت کرده است.
به نظر می‌رسد که فراقوه‌ای بودن نهاد تصمیم‌گیر درباره فیلترینگ وبسایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی، یکی از مهم‌ترین موانع پیش روی حسن روحانی و دولتش باشد.
در ایران مرکزی به نام «کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه» درباره فیلترینگ تصمیم می‌گیرد، که نمایندگانی از سه قوه ایران و نهادهایی مثل نیروی انتظامی و صدا و سیما نیز در آن عضو هستند.

کمپین مشترک عفو بین الملل و موسیقی‌دان‌های ایرانی برای آزادی هنرمندان زندانی



سازمان عفو بین الملل و هنرمندان گروه موسیقی «کیوسک» در کمپینی مشترک از تمامی هنرمندان دنیا دعوت کردند تا با «هشتگ آزادی هنرمندان» از حکومت ایران بخواهند هنرمندان زندانی در این کشور شامل دو برادر هنرمند زندانی در اعتصاب غذا را فورا و بدون قیدوشرط آزاد کنند.

 ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز ۸ نوامبر سال جاری میلادی (۱۸ آبان‌ماه) کمپین مشترک سازمان عفو بین الملل و و موسیقی‌دان‌های ایرانی برای آزادی هنرمندان زندانی در ایران آغاز به کار کرد.
در بیانیه این کمپین آمده است: “برادران هنرمند مهدی رجبیان موسیقی دان و حسین رجبیان فیلمساز، در حال حاضر مشغول تحمل حکم سه سال حبس خود در زندان اوین هستند. آن‌ها در سال ۲۰۱۵ در یک محاکمه پرهیاهو و ناعادلانه در دادگاه انقلاب تهران با اتهاماتی از قبیل «توهین به مقدسات اسلامی و فعالیت غیرقانونی سمعی و بصری» محکوم شدند. در ۲۸ اکتبر سال ۲۰۱۶ آن‌ها دومین اعتصاب غذای خود در اعتراض به این حکم حبس را آغاز کرده اند.”
در ادامه این بیانیه می‌افزاید: “هنرمند سوم، کیوان کریمی با اتهام «توهین به مقدسات اسلامی» به ۶ سال حبس محکوم شده است که مربوط به فعالیت هنری اش بوده و در خطر قریب الوقوع زندانی شدن قرار دارد.”
فیلیپ لوتر، مدیر بخش خاورمیانه و شمال افریقا در سازمان عفو بین الملل گفت: “بیان عقیده از طریق هنر جرم نیست و این شرم‌آور است که مقامات ایرانی، زندانی کردن هنرمندان و موسیقی دان‌ها را تنها به این دلیل از سر گرفته‌اند. مهدی و حسین رجبیان زندانیان عقیدتی هستند که نبایستی یک دقیقه هم پشت میله‌های زندان نگهداری شوند. مقامات ایران بایستی دستور آزادی فوری و بی قیدوشرط آنان را صادر کنند.”
این مقام سازمان عفو بین الملل هم‌چنین تاکید کرد: “زندانی بودن آن‌ها میخ دیگری بر تابوت آزادی بیان در ایران است. متاسفانه حق آزادی بشر توسط مقامات ایران بسیار بی ارزش انگاشته شده، به طوری که آماده‌اند اشخاص را برای ساکت کردن صدای هنری‌شان با عناوین «ضد اسلامی و ضد انقلابی» به سال ها حبس محکوم کنند.”
این بیانیه در پایان با ذکر مواردی از وضعیت پزشکی و مطالبات برادران هنرمند زندانی، هم‌چنین از مقامات ایران خواست تا اطمینان دهند این دو زندانی به تجهیزات پزشکی تخصصی دسترسی خواهند داشت.

نامه فریبا کمال آبادی شهروند بهایی به نوه‌اش از زندان اوین



فریبا کمال‌آبادی از اعضای “جمع یاران ایران” (مدیران جامعه بهایی) سال ۸۷ دستگیر و به ۲۰ سال حبس محکوم شد که کمی بعد این حکم به ۱۰ سال حبس تقلیل یافت. وی اکنون نهمین سال حبس خود را در بند زنان زندان اوین می‌گذراند. این شهروند بهایی زندانی در قالب نامه‌ای به بهار، نوه شش‌ماه‌اش، از رنج وظلم اعمال شده بر بهاییان، بالاخص پلمب اخیر مراکز کسب بهاییان و سرنوشت این شهروندان از ابتدای انقلاب ۵۷ سخن گفته است. متن کامل این نامه درپی می‌آید.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فریبا کمال آبادی شهروند بهایی در بند نسوان اوین که شش ماه پیش همزمان با تولد نوه اش به مرخصی آمده بود، اکنون در قالب نامه‌ای از زندان اوین به «بهار»، از رنج‌ شهروندان بهایی و آمال انسانی اش سخن گفته است. متن کامل این نامه را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید؛
“نوه شیرینم، بهار دلنشینم
با آمدنت آمدم و برایت ننوشتم. حا که ۶ ماهه شدی، چند سطری برایت می نگارم تا به یادگار بماند. در این ۶ ماه هر هفته در سرما و گرما، در سلامت و بیماری، در آرامش و بی تابی به طهران آمدی از دیوارهای بلند سنگی عبور کردی، درب های سنگین آهنین را پشت سر گذاشتی و به زندان اوین وارد شدی و از پس شیشه های ضخیم و غبار آلود به ملاقاتم آمدی.
چه روزها که خوابت آشفته شد تا به زندان برسی، بعد ساعت ها در سالن انتظار طعم خستگی و بی تابی را چشیدی تا به سالن ملاقات وارد شوی، روزی از شدت درد و ناخوشی آنچنان بی تاب گشتی که از سالن ملاقات مستقیما به بیمارستان رفتی، بستری شدی و تحت عمل جراحی قرار گرفتی، اما باز هم هفته بعد و هفته های بعدی به اوین آمدی.
حیاتت از همان روزهای نخست و حتی قبل از تولدت با مفهوم زندان و سجن سرشته شد و با معنای شدت و سختی آمیخته گشت. با گذشتن از در و دیوار سنگین آهنین و ورود به فضای مطرود و متروک اوین آموختی که چگونه می توان از سطح حوادث و وقایع و موجودات عبور نمود و به عمق آن نفوذ کرد. فهمیدی که در پس معنای ظاهری شدت و سختی ناشی از برهم ریختن خواب و آرامشت، معنای واقعی آن یعنی دیدن و دریافتن شدت کینه و عداوت و ظلم و شقاوتی نهفته است که موید این فرایند است.
آخرین تجلی این ظلم و عداوت که در روزهای پایانی ۶ ماهه نخست حیاتت با آن روبرو شدی، خبر تعطیلی و پلمب حدود ۱۰۰ مغازه و محل کسب بهاییان در ساری، قائم شهر، بوشهر و کرج بود.
همه این افراد از عزیزان من و بسیاری از ایشان از دوستان نزدیکم در ساری و قائم شهر هستند. در بین ایشان خانواده هایی قرار دارند که یک بار در جوانی با داشتن فرزندان خردسال از ادارات دولتی اخراج شده اندو حال برای دومین یا چندمین بار محل کسب درآمدشان را از دست داده اند. بسیاری از این مغازه ها منبع تامین معاش دو تا چند خانواده اند.
معلم محبوب من، بهترین معلم ریاضی مدرسه و شهرمان که به همراه همسرش، کارمند محترم و صادق بانک، بیش از سی سال پیش از کار برکنار شده بود، حال با تعطیلی مغازه شان که محل کسب دو خانواده است، روبروست.
بهترین معلم زبان شهرمان، معلم عزیز من، پس از اخراج از کار در اوایل انقلاب، حال با پلمب مغازه شان، محل کسب درآمد همسر و پسرش که خود خانواده جدیدی تشکیل داده مواجه است.
پسر کوچک و مهربان همسایه مان که سال ها پیش پدرش شغل دولتی اش را از دست داده، اکنون که در بزرگسالی با مادر، همسر و دختر خردسالش زندگی می کند با مساله قطع معاشش روبروست.
وقتی از شنیدن این خبر به خاطر شدت ظلم و عداوتی که در پس آن نهان است قلبم درهم فشرده شده و دست به دعا برداشتم، این آیات محکمه قران مجید در ذهنم جان گرفت و در گوشم طنین افکند: «لا اکراه فی الدین» و «ما ارسلناک الارحمه للعالمین».
اکنون با دلی شکسته به این می اندیشم که با اینکه خداوند، پیامبر عظیم الشان اسلام را فرستاده تا رحمتی برای عالمیان باشد و درحالی که مفهوم «عالمیان» معنایی وسیع را در برمی گیرد و شامل پیر و جوان، فقیر و عنی، وضیع و شریف و مسلمان و غیر مسلمان می گردد، چگونه عده ای با ادعای ایمان به قران . انتساب به اسلام به جای آنکه باران رحمت خویش را بر سر فرزندان مرز و بومشان ببارند، تبر ظلم و عداوت برداشته به نام اسلام بر قطع شجر رزق و حیات جمعی از شریفترین، پاکترین و صادق ترین هموطنانشان قیام می نمایند. آیا این وهن بر دیانت مقدس اسلام نیست؟
حزن و اندوه همه وجودم را در بر می گیرد وقتی به این می اندیشم که چگونه ۷۰ میلیون مسلمان ایرانی در پیشگاه تاریخ و عدالت از سکوت خویش در برابر این ظلم فاحش و نسل کشی جمعی از هموطنانشان دفاع خواهند نمود.
آیا ممکن است خویشان، همسایگان، همکاران، همشهریان و هموطنان مسلمان این مظلومین به دفاع از عدالت و رحمت برنخیزند؟
بهار شیرینم، نوه نازنینم، نگران نباش. من هم چون تو با عبور از در و دیوارهای سنگین و آهنین و ورود به اوین آموخته ام که چگونه می توان از سطح حوادث عبور نمود و به عمق آن دست یافت.
بهارم، غم و دلشکستگی ام دیری نمی پاید. بهار آمده است. زمستان سرد و یخ زده رخت بر بسته است. دراینجا، در اوین، در مظلم ترین، محزون ترین، متروک ترین و منزوی ترین مکان این کشور، نخستین جوانه های این بهار قابل مشاهده است.
بهار اوین را می توان در ایام روزه مسلمانان و بهاییان در اوقات غروب روزهای ماه رمضان و ماه صیام و در احیان افطار مشاهده کرد. هنگامی که مسلمانان، مسیحیان و بهاییان یکدیگر را به مهمانی خداوند فرا می خوانند، همدیگر را به افطار دعوت می کنند و بر سر یک سفره با هم دست به دعا بر می دارند.
بهار اوین در لحظه ای آشکار می شود که پس از شهادت جناب امیری در یزد، گروهی از هم بندیان مسلمان، رسما برای ملاقات و اظهار تاسف و همدردی از این واقعه به کنار تخت های هم بندیان بهایی شان می آیند.
جوانه های این بهار شاخ و برگشان را به خارج از اوین، به ساری، به قائمشهر، نوشهر، کرج، یزد، تمامی ایران و کل جهان خواهند گسترد و حقیقت «وحدت عالم انسانی» را آشکار خواهند ساخت.
مادربزرگت
فریبا کمال آبادی
اوین / آبان ماه ۹۵″

عفو بین‌الملل می‌گوید مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی، از خدمات درمانی محروم شده است



سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین، از خدمات پزشکی و درمانی محروم شده است.
عفو بین‌الملل در بیانیه‌ی خود می‌گوید که مقام‌های زندان به خانم اکبری منفرد اجازه نمی‌دهند تا برای درمان تیروئید و رماتیسم مفصلی از زندان خارج شود و تحت معالجه قرار گیرد.
دادیار زندان به خانواده منفرد گفته‌اند که علت این تصمیم آن است که وی، به گفته‌ی این بیانیه، «پررو» شده است.
مریم اکبری منفرد، دو روز پس از تجمعات اعتراضی در عاشورای سال ۸۸ بازداشت شد و در دادگاه انقلاب تهران به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد.
وی پس از انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری، قائم مقام وقت رهبری، در مورد کشتار جمعی زندانیان در سال ۶۷، در دادسرای تهران شکایتی ثبت کرد و خواستار رسیدگی به دلایلِ اعدامِ چهار خواهر و برادرش در دهه شصت شمسی شد.

امسال هم خامنه ایی در صدر قرار گرفت !!!! خامنه‌ای در کنار سلمان، اسد و اردوغان؛ در «فهرست سیاه درندگان آزادی اطلاع رسانی»




گزارشگران بدون مرز، نهاد مدافع آزادی مطبوعات در تازه ترین بیانیه خود، فهرستی از ۳۵ رهبر جهان را منتشر کرده که در میان آنها نام رهبر جمهوری اسلامی ایران، پادشاه عربستان و روسای جمهوری سوریه و ترکیه به عنوان «درندگان آزادی اطلاع رسانی» ذکر شده است.
سازمان گزارشگران بدون مرز که مقر آن در پاریس است، در بیانیه روز چهارشنبه ۱۲ آبان خود تاکید کرد، این فهرست سیاه نمایاندن چهره‌ی ٣٥ رئیس دولت، رهبر مذهبی،سیاست مرد،میلیشیا و گروه‌های تبهکاری هستند که رسانه‌ها را سانسور و روزنامه‌نگاران را زندانی، شکنجه و می‌کشند.
این بیانیه می افزاید: ستم‌کاری برخی از این درندگان آزادی اطلاع رسانی سال‌ها و یا دهه‌هاست ادامه دارد.برخی دیگر تازه‌کارهای بازداشت‌های جمعی و زندانی‌کردن خودسرانه هستند.
در بخش مربوط به ایران گزارشگران بدون مرز، به آیت الله علی خامنه ای اشاره شده و یادآوری شد که در بیش از دو دهه رهبری او در ایران، از سال ١٣٦٨ بیش از ۵۰۰ روزنامه‌نگار و شهروند وب‌نگار محاکمه و محکوم شده‌اند. بیش از ٥٠٠ تن از آن‌ها مجبور به ترک کشور شده‌اند. از آغاز سال میلادی ٢٠١٦، (دی ماه ١٣٩٥) دست‌کم ٤٠ روزنامه‌نگار احضار، ١٥ تن از آن‌ها به زندان محکوم شده‌اند. هم‌اکنون در این کشور بیست چهار روزنامه‌نگار و شهروند وب‌نگار در زندان بسر می‌برند.
جمهوری اسلامی ایران در رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات گزارش‌گران بدون مرز در سال ۲۰۱۶ از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ١٦٩ قرار دارد. این کشور از آغاز انتشار این رده‌بندی همواره در رتبه‌های پایینی جدول بوده است.
در بیانیه گزارشگران بدون مرز به رجب اردوغان اشاره شد و آمد: پس از کودتای نافرجام ماه ژوئیه امسال با اعلام وضعیت فوق‌العاده فضای سرکوبی را از دو سال پیش آغاز کرده بود با بازداشت‌های جمعی خبرنگاران و تعطیل کردن رسانه‌ها تشدید کرد.

گزارشگران بدون مرز می گوید این بیانیه به مناسبت روز ۲ نوامبر (۱۲ آبان)، روز جهانی مبارزه برای پایان دادن به معافیت از مجازات عاملان جنایت علیه روزنامه‌نگاران، منتشر شده است.