"در مقابل این زورگویی و سرکوب عریان، چاره‌ای جز اعتصاب غذا نیست"
شاهین اقدامی، یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران که ۱۵ سال گذشته را محبوس بوده و هنوز یک سال از محکومیت دومش (۱۰ سال حبس) نیز باقی مانده است، از حدود یک ماه قبل به همراه گروهی دیگر از زندانیان سیاسی زندان رجایی‌شهر کرج در اعتصاب غذای اعتراضی به سر می‌برد.
آقای اقدامی روز یک شهریور و هم‌زمان با بیست‌وپنجمین روز این اعتصاب غذا، در دل‌نوشته‌ای از دلایل اقدام اعتراضی خود و هم‌بندانش گفته که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.
نمی‌دونم می‌تونی احساسم رو درک کنی، وقتی ببینی بعد از ۹ سال ظلم و ستم -از حکم ناعادلانه گرفته تا نقض حقوق صنفی و شهروندیت تا پرپر شدن جوونیت به خاطر بغض و کینه یه بازجو و به بازی گرفتن زندگی و سرنوشتت- ناگهان عده‌ای تحت عنوان رییس زندان و گاردش بخوان آخرین ذرات باقی‌مونده از شرافت و حیثیت انسانی رو که برات مونده ازت بگیرن، چه حسی به آدم دست می‌ده؟
نمی‌دونم می‌تونی احساسم رو درک کنی وقتی می‌بینی رییس زندان به پشتوانه نهاد امنیتی و قضایی می‌خواد با سرکوب و فشار، از تو انسان‌زدایی کنه، به حریم خصوصیت تجاوز کنه، بالاسرت دوربین و شنود بذاره، نور و هوا رو با تیغه کردن پنجره‌ها و فنس‌کشی از دوطرف ازت بگیره، و وقتی تو از چرایی این رفتار می‌پرسی و از غیر قانونی بودنش پرده بر می‌داری، با زدن دستبند و چشمبند، تو رو راهی سلول انفرادی می‌کنه و سه ساعت تو رو تو اون وضعیت به حال خودت رها می‌کنه؛ نمی‌دونی چی به آدم می‌گذره.
نمی‌دونم می‌تونی احساسم رو درک کنی وقتی می‌فهمی سربازان گارد زندان مثل داعشی‌ها تمام سلولت رو شخم زدن، لباس‌ها، خوراکی‌ها و سایر وسایلت رو به اضافه دست‌نوشته‌ها و عکس‌های خانوادگیت، ریختند کف سلول و روش رژه رفتند و در نهایت بی‌شرمی، بعدِ چند روز، عکس برادرزاده سه سالت رو که بالای سرت چسبونده بودی، از سطل آشغال توی هواخوری برات میارن؛ نمی‌دونی چی به سرت میاد.
نمی‌دونم می‌تونی احساسم رو درک کنی وقتی می‌بینی یک سیستمی چطور با پشتیبانی و حمایت از عوامل و نیروهای سرکوبگرش باعث می‌شه تا اقدامات خودسرانه و غیرقانونی، مجال بروز و ظهور پیدا کنه، چقدر هضمش برای آدم سخته.
اون‌وقت می‌فهمی چرا رییس زندان چنین رفتار غیرانسانی و غیراخلاقی رو مرتکب شده. وقتی اون می‌بینه با آمران و عاملان جنایت‌های چند دهه اخیر مثل اعدام‌های سال ۶۷، قتل‌های زنجیره‌ای، فاجعه کهریزک و کشتار مردم در انتخابات سال۸۸ و… برخوردی و محاکمه‌ای و اقدام بازدارنده‌ای صورت نگرفته، خُب اون هم استعدادهای نهفته‌اش در زمینه سرکوب و اقدام خودسرانه بیدار و شکوفا می‌شه.
نمی‌دونم می‌تونی احساسم رو درک کنی وقتی می‌بینی نهاد امنیتی و قضایی و زندان، خودشون رو فعال مایشاء می‌دونن بی هیچ واهمه‌ای از پاسخ‌گویی و مسوولیت‌پذیری، با تو هر طور که بخوان رفتار می‌کنن و مثل آب خوردن ارزش و شان انسانی تو رو زیر پاشون له می‌کنن؛ اون‌وقت دیگه برای تن خسته و رنجورت در مقابل این زورگویی و سرکوب عریان و ستم مضاعفی که بهت تحمیل می‌شه، چاره‌ای جز اعتصاب غذا نمی‌مونه حتی اگه برخی اون رو ورشکسته قلم‌داد کنن.
دوستان و هم‌وطنان آگاه و آزاده، نهادهای مدافع حقوق بشر و خانم عاصمه جهانگیر (گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران)!
زندانیان سیاسی و عقیدتی زندان رجایی‌شهر٬ نیازمند حمایت و یاری همه شما هستند. دفاع از کرامت و ارزش انسان در هر گوشه از جهان دفاع از حیثیت جامعه بشری است.
شاهین (جعفر) اقدامی
بیست‌وپنجمین روز اعتصاب غذا
یک شهریور ۱۳۹۶
زندان رجایی‌شهر
