سرکوب در فضای مجازی
احمد هاشمی نژاد-
ahmad hashemi nejhad
قربانیان
اینترنت در ایران فراوانند. ٨ بهمن ١٣٩٠، خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه پاسداران،
خبر تائید حکم اعدام سعید ملک‌پور، طراح و برنامه‌نویس مقیم کانادا را از سوی
دیوان عالی منتشر کرد. سعید ملک‌پور، وحید اصغری، احمدرضا هاشم‌پور و مهدی علیزاده
چهار وب‌نگار ٢۵ تا ۴٠ ساله ایرانی بودند که قربانی پرونده‌سازی «مرکز بررسی جرایم
سازمان یافته» شدند؛ نهادی که سپاه پاسداران ایران در فروردین ١٣٨٨ تاسیس کرده
است. در همین تاریخ، این مرکز با انتشار اطلاعیه‌ای، انهدام شبکه ارائه محتوای
مستهجن ضددینی و ضد انقلابی را اعلام کرد و از دستگیری تعدادی از مدیران و مسئولان
این سایت‌ها خبر داد.
برخورد با
وبلاگ‌نویسان در پرونده موسوم به «وبلاگ‌نویسان» و ماجرای کشته شدن «ستار بهشتی»
در بازداشت که چند سال پیش اتفاق افتاده، نمونه‌های دیگری از شدت هراس حکومت ایران
از اینترنت و شدت برخورد آن با فعالان اینترنتی است. امیررضا میرصیافی ویلاگ‌نویسی
است که در زندان اوین جان داد. هر روز افراد تازه‌ای به دلیل فعالیت‌هایشان در
اینترنت بازداشت می‌شوند. سهیل عربی و سینا دهقان، نمونه‌هایی از این قربانیان
هستند که به دلیل استفاده از شبکه‌های مجازی، به سبّ النبی محکوم شده‌اند. مدل‌ها،
عکاسان، ورزشکاران و هنرمندان، از دیگر گروه‌هایی هستند که به دلیل فعالیت‌هایشان
در اینترنت تحت پیگرد قرار گرفته‌اند
بر اساس اعلامیه حقوق بشر
مادهٔ
۱۹
هر
انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای
بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار
از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.
از آغاز سال میلادی ۲۰۱۷ گزارش‌گران بدون مرز بیش از ۹۴ مورد بازداشت برای جرایم اینترنتی
از این میان شماری بسیاری در رابطه با استفاده از تلگرام در سراسر کشور
شمارش کرده است. در مواردی بسیاری مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران
روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگاران را با اتهام‌هایی چون جرایم ریانه‌ای یا غیر
اخلاقی تحت پیگرد قرار می دهند.
جمهوری اسلامی
ایران دررده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۱۷ گزارش‌گران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان
در رده ١٦۵ قرار دارد.
تصویب قطعنامه دفاع
از آزادی اینترنت در شورای حقوق بشر
بر اساس قطعنامه دفاع از آزادی اینترنت در شورای حقوق بشر47 کشور عضو شورای حقوق بشر سازمان
ملل، با تصویب قطعنامه‌ای تاریخی، بر ضرورت تحقق آزادی‌های شهروندان در فضای
آنلاین تاکید کردند. به این ترتیب، حقوق بشر در جهان آنلاین همان‌قدر مهم خواهد
بود، که در جهان آفلاین. بر اساس
این قطعنامه، کشورهای عضو این شورا موظفند دسترسی آزادانه شهروندان به اینترنت را
تضمین کنند. شاید این اقدام را اولین قدم در پیشبرد اهداف حقوق
بشری در فضای سایبر بتوان شناخت.
از
صدور ارزش‌های انقلاب تا کنترل فضای مجازی
مرکز ملی
فضای مجازی، در واقع مرکز ملی کنترل و سانسور در اینترنت است. اینترنت برای نظام جمهوری اسلامی، یک خطر بالقوه و بالفعل است. به همین
دلیل تاکید ویژه این مرکز، مقدم داشتن محتوا نسبت به زيرساخت‌ها، قالب‌ها و خدمات
اينترنتی است و بر توليد وسيع محتوا براساس «اسلام ناب محمدی و گفتمان انقلاب
اسلامی» تاکید دارد.
این مرکز
بخشی مهمی برای فعالیت‌های جمهوری اسلامی در عرصه‌ی جنگ نرم به شمار می‌آید و به
همین دلیل در سیاست‌های این مرکز آمده که کشور در شرايط جنگ فرهنگی قرار
دارد و به تبع آن حاكم كردن روحيه جهادی و گسترش تعامل و هم افزايی بين كليه دستگاه‌ها
و نيروهای مردمی، از برنامه‌های آن است. جنگ فرهنگی یا تهاجم فرهنگی، از ترم‌های
شناخته شده در ادبیات جمهوری اسلامی است که چند دهه قبل از سوی رهبر جمهوری اسلامی
تولید شد و حتی پیش از فراگیر شدن اینترنت، یکی از عرصه‌های مهم تبلیغاتی جمهوری
اسلامی بود.
همچنین بر
اساس سیاست‌های این مرکز از فضای اینترنت برای ارتباط و همكاری هدفمند با ملت‌ها،
خصوصاً ملل مسلمان، برای ترويج و تحقق گفتمان انقلاب اسلامی استفاده می‌شود و این
مرکز می‌خواهد با «حضور قوی و هدفمند» در مجامع و سازمان‌های جهانی، ائتلاف‌هایی مركب از ملت‌ها و دولت‌ها ایجاد
کند تا حاكميت قدرت‌هاي بزرگ در عرصه اينترنت کاهش یابد. از این لحاظ این مرکز یک
بازوی کشور برای مبارزات ضدامپربالیستی هم هست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر